Heimir - 24.12.1904, Qupperneq 27

H E I M I R
139
eldis og uppfræöslumálum, var þess mjög hvetjandi, að hann
gjöröist prestur í Unitara kyrkjunni. Enda var yngri Eliot mjög
vel til þess kjörinn, eins og seinni tíöin hefir sýnt.
Árið 1889 var honum veitt „Master of Arts" nafnbót há-
skólans, og hafði hann þá lokiö skólanámi nokkru áður. Voriö
1900 var hann sæmdur doctorsnafnbót Bowdoin háskólans.
Strax og hann hafði lokiö
námi, tók hann vígslu í Boston
og gjöröist missións prestur hins
Aineríska Unitara félags. í því
umboöi fór hann vestur á Kyrra-
hafs strönd. Hann settist aö í Se-
attle Wash. og stofnaði unitar-
iska söfnuöinn, sem þar er. Þar
var hann í 3 ár og fór aftur og
fram um ríkið í missións erindum.
Fyrir dugnaö hans og frændfólks
hans, er þar var fyrir, risu upp
blómlegir söfnuðir til og frá með-
fram ströndinni. 1889—'93 var
hann þjónandi prestur við kyrkju
Unitara í Denver Colorado, en þá fluttist hann til Brooklyn N.
Y. og þjónaði þar í 5 ár, til 1898.
Það vor var hann kjörinn skrifari Unitarafélagsins ameríska
því þaö þótti enginn líklegri en hann, að taka við stöðu þeirri
eftir mann þann, er þá var nýlátinn;— séra T. B. Forbush, þess
er studdi séra Björn heitinn Pétursson og séra Magn. J. Skafta-
son að myndun Unitara safnaðanna í Winnipeg og á Ginili.—
Þá fylgdi og eftir skrifarastöðunni margfalt meira verk og ábyrgð
en nú er. Meðan Dr. Eliot sinnti skrifarastörfunum, var Dr.
Caroll D. Wright forseti félagsins. Þeir unnu með miklu fjöri
og dugnaði að útbreiðslu kyrkjumálanna, og á tveimur árum
hafði verksvið félagsins vaxið fullan helming.
Vorið 1900 sagði Dr. C. D. Wright af sér forsetastöðunni á
75' ára afmælishátíð félagsins og lagði til, að breyting yrði gjörð
á stjórnarfyrirkomulaginu. Bæði var það, að hann gat ekki ann-
ast það verk áfram, þar sem hann hafði þá fyrir nokkru verið