Kirkjuritið - 01.06.1940, Blaðsíða 25

Kirkjuritið. Endurskoðun sálmabókarinnar.
223
Ég hafði borið þenna sálni saman við Ijóð séra Valde-
mars út af sama frumsálmi. Ljóð bans er létt kveðið, en
þar kemur ekki nógu skýrt fram sú innri liarátta og hug-
arstrið, er frumböfundurinn lýsir svo g'lög'l. Ég kaus því
ekki skifti, með því að mér þótti skarðið ekki að öllu fult.
En svo kom i heildarútgáfu M. J. sálmurinn:
,,Hve sæll er, Drottinn, syndarinn“
út af sáina frumsálminum.
Þar eru orð frumsálmsins að litlu leyti þrædd. En j)ar
er meira. Þar er sama hugarstríð og iðrun, sama knéfall
og trúarsigur. Kemur j)að skýrt fram, að M. J. er þar að
flytja persónidegan vitnisburð um j)á trúarreynslu, er
liann öðlaðist í æfinnar þyngsta stríði, í leit sinni að friði
hjartans. Og það svo greinilega, að er vér lesuin sögukafla
lians af honum sjálfum, j)á fær þessi sálmur hans skýrt
sumt, sem þar er tæpt á. Þessi sálmur skýrir og annan
sálm M. J., sálminn „Minn friður er á flótta“, 278 i sb.,
er lýsir sönni trúarreynslu.
Ef til vill bentar sálmur Mattbíasar betur til lesturs en
almenns kirkjusöngs. En vegna skáldskapargildis lians og
hinnar merku lýsingar á úrslitastund trúarlífsins, er hér
að mínu áliti sálmur, sem gerir skarðið fult.
Með þessu dæmi þykist ég liafa skýrt að nokkuru, livað
fyrir mér vakir um endurskoðun sb. í heild.
Það á ekki að handleika sálmabókina með skærum,
og klippa úr henni hvað eina, sem ekki kemur heim við
einhverra manna augnablikssmekk. Smekkur fyrir sálmi
fer mjög eftir trúarreynslunni og breytist oft hjá sama
manni eftir því, hvernig á stendur í lífi hans.
Þess vei'ður vandlega að gæta, hvað komi í staðinn, og að
kasta engu útbyrðis, nema fyrir því sé að fullu séð, l)æði
að skáldskapar- og trúargildi, að skarðið verði gert betur
en fult.
Með trúargildi sálms á ég ekki við það, að einstökum
trúarlærdómum, eða játningum, sé snúið í ljóð, heldur
hitt, hve mikið af sjálfstæðri trúarreynslu, eða af hinu