Kirkjuritið - 01.06.1940, Blaðsíða 40

238
Þ. B.: Endursk. sálmabókarinnar.
Júni.
ílmgum því málið sem bezt. Athugum ekki aðeins sjálf-
ir hvern sálm í sb. vandlega, heldur fáum og trúrækið
fólk, er ann fögrum sálmum, til þess að gjöra liið sama.
Mun þá verða fengur að skýrslum presta um þá sálma, er
vér eða safnaðarfólk vort nmndum telja eftirsjá að úr
sb„ og um sálma, er rýma mættu, að voru áliti, fvrir öðr-
um l)etri, ef til væru.
Mun þetta verða frjóvgandi starf fvrir prest, ef til er
vandað.
Ef fátt kemur hinsvegar fram í þessu efni, eða ef mið-
ur yrði til vandað, þá er næst að álykta, að ekki sé enn
kominn tími til framkvæmda í málinu, með því að prest-
ar séu því annaðhvort mótfallnir, eða enginn ábugi á þvi
hjá mönmun kirkjunnar.
Ef svo reynist, þá er því að taka. En séu skiftar skoðan-
ir um málið, sem líklegt er, þá er full ástæða til þess að
menn kirkjunnar i-æði ))að innbyrðis.
Það er nauðsynlegt, að skoðanir manna komi fram.
Þessvegna liefir kirkjuráð orðið sammála biskupi um að
rétt sé að ræða þetta mál á prestastefnu, til þess að sem
flest sjónarmið geti í ljós komið, bæði um einstök atriði
og um málið i lieild.
Að sjálfsögðu hefði ég viljað taka fleiri atriði málsins
lil meðferðar og nánari greinagerðar af minni hálfu. En
með því að hinn frummælandinn flytur framsöguerindi
sitl þegar á eftir, læt ég hér staðar numið.
Ég lýk máli mínu með þeirri ósk, að íslenzk kirkja
megi á hverjum tíma eiga svo vandaða sálmabók sem
kostur er á.