Kirkjuritið - 01.10.1942, Page 9

KirkjuritiS. Verðbólgan og sparifjáreigendur. 263
Atvinnurekendur liafa bætt hag sinn mjög mikið, og
sumir þeirra haft aðstöðu til að safna stóreignum.
Raunverulegar tekjur alls þorra verkamanna og iðn-
lærðra manna liafa vaxið mjög mikið.
Starfsmenn hins opinbera, skrifstofumenn alment og
aðrir launþegar hafa lengst af fengið uppbætur á laun
sín eftir því, sem dýrtíðin hefir vaxið. Raunverulegar
kjarabætur fengu þessir aðilar fyrst nú nýverið. Likt
er að segja um þá, sem lifa á styrkjum af opinberu fé.
Annað mál er, að enn vantar mikið upp á, að þjóðfélag-
ið uppfylli skyldur sínar gagnvart þessu fólki, en það
skal ekki rætt frekar að sinni.
Húseigendur hafa að þvi leyti borið skarðan hlut frá
hoi’ði, að tekjustofn þeirra, húsaleigan, hefir aðeins
mátt hækka til samræmis við aukinn viðhaldskostnað
Iiúsanna^Raunverulegar tekjur þeirra hafa þvi lækkað.
Á móti því vegur, að þeir hafa möguleika til að hagn-
ast við sölu á húsnæði, sem þeir nota ekki sjálfir til í-
búðar fyrir sig.
Þá er loks komið að sparifjáreigendum, þ. e. þeim
flokki manna, sem aðallega lifa af vöxtum af sparifé
eða nota af sjálfum höfuðstólnum, sér og sínum til lífs-
framfæris. Er aðallega um að ræða banka- og spari-
sjóðsinnstæður, vaxtabréf, veðskuldabréf, útgefin af ein-
stökum mönnum eða félögum, og lífrentur. Hjá þessari
stétt verður alt annað upp á teningnum. Eins og getið
var um, hafa allar aðrar stéttir ýmist fengið verulega
hætta fjárhagsafkomu eða a. m. k. staðið i stað, miðað
við afkomu þeirra fyrir stmð. Sparifjáreigendur hafa ekki
fengið hlutdeild í auknum afrakstri þjóðarbúsins, sem
þó er þegnréttur þeirra sem horgara í lýðfrjálsu þjóð-
félagi. Ekki er heldur um að ræða, að raunverulegar
tekjur þeirra hafi lialdist óbreyttar. Nei, það, sem skeð
h’efir, er , að verðbólgan hefir haft í för með sér stór-
felda hreytingu til hins verra á afkomumöguleikum
þessarar stéttar. Nú er svo komið, að meir en helmingi