Kirkjuritið - 01.10.1942, Blaðsíða 40

Október.
Æskulýðsguðsþjónustur.
Það dylst engum, sem í alvöru hugsar um kristin-
dómsmál þjóðar vorrar, að kristindómsfræðslu íslenzks
æskulýðs er í mörgum atriðum verulega ábótavant, en
þó er ef til vill ekkert eins alvarlegt og sú staðreynd, að
í fræðslukerfi framhaldsskólanna, hæði gagnfræðaskóla
kaupstaðanna og héraðsskóla sveitanna, er kristindóms-
fræðslunni ekkert rúm ætlað, hvað þá heldur i æðri
framhaldsskólum vorum.
Hér er um að ræða mjög alvarleg mál fyrir kristnilíf
þjóðarinnar, sem verður að bæta úr á næstu árum, ef
kristindómur á að viðhaldast með þjóðinni, enda mælir
stjórnarskrá rikisins svo fyrir, að stjórnarvöld landsins
skuli styðja og efla hina evangelisk-lúthersku kristni
þjóðarinnar.
En eins og nú standa sakir, verðum við að horfast í
augu við þá sorglegu staðreynd, að kristindómsfræðslan
sé engin í framhaldsskólunum.
En er þá ekkert hægt að gera, til þess að þessir skól-
ar fari ekki alveg á mis við öll kristileg áhrif. Það er
augljóst, að þetta er mjög á valdi þeirra skólastjóra og
kennara, er við skólana starfa, og getur einnig að nokkuru
leyti bygst á samvinnu presta og kennara á hverjum
stað.
Með góðum vilja mætti bæta hér nokkuð úr, þó að
kristindómsfræðslunni sé ekki heinlínis ætlað rúm i
kensluáætlun skólanna, því að skólarnir hafa tiltölu-
lega frjálsar Jiendur um alt fyrirkomulag kenslunnar.
I’að mætti t. d. byrja liverja kensluviku eða kensludag
með guðræknisstund, það mætti Jiafa samlíomur um
kristileg efni við og við og það mætti æfa sálmasöng í