Jólakveðja til íslenzkra barna frá dönskum sunnudagaskólabörnum - 24.12.1925, Síða 9

- 7
Það var heitt niðri í vjelarúminu, og
brált þornuðu fðtin. Svo var honum skotið
á land, en fötin hans höfðu ekki beðið
neinar bætur á þessu ferðalagi hans. Þegar
hann hafði hlaupið á. skautum um stund,
og aftur hjelt heimleiðis í hesta skapi, var
liann nærri búinn að gleyma slysför sinni,
ef fötin hefðu ekki minnt hann á hvar
bann hafði vcrið. Iiann var búinn að ger-
eyðileggja nýju peysuna sina, og sóthlettir
voru á buksunum hans. En þegar hann
kom heim hafði mamma lians svo mikið að
gera, að hún mátti ekki vera að þvi að
sinna honum, og Oli var feginn því annars
hefði hann að öllum líkindum fengið á
baukinn.
Jólakveldið 'var með afbrigðum skemti-
legt. Óli fjekk gufuvjelina og ýmislegt
fleira, sem litlum drengjum þykir gaman
að eiga. Snemma jóladagsmorgun kom
Vasabæjar-bóndinn í sleða og sótti Óla.
En er bóndinn frá Hvannengi kom að