Epilogus - 01.04.1955, Qupperneq 11

E PILO G U S
11
,09 Iíka
Blaðið átti tal við Gunnar Skúlason nú
um helgina, en hann er nýkominn frá
Reykjavík. Þar syðra hefur hann dvalizt um
páskana við innheimtu „landskulda“.
Gunnar er, eins og kunnugt er, mikill
„business maður“ og hefur á undanförnum
árum ferðast mikið um Norðurálfu í ýms-
um verzlunarerindum.
— Hvernig er ástandið í verzlunarmál-
unum í Reykjavík nú í verkföllunum, Gunn-
ar?
„Það er að vísu farið að bera nokkuð á
vöruþurrð í verzlunum, en þó minna en bú-
ast befði mátt við. Kjót og fiskur er t. d. ó-
fáanlegt — og líka Pepsi.“
— En hefur verkfallið ekki sett svip
sinn á borgina?
„Jú% að vissu leyti. Fólk er mikið á ferli,
varla liægt að þverfóta á götunum. Skemmti-
staðir eru oftast yfirfullir, en þrátt fyrií
allar hömlur á benzínsölu, hef ég aldrei séð
jafn marga bíla, og þá sérstaklega nýja, á
götum Reykjavíkur.“
— En svo að við vendum okkar kvæði í
kross, bvað um framtíðina?
Skólaf ©Ik!
Við höfum
ávextina
í fjölbryftu úrvali.
Leifið til okkar.
lliifiisirbiíðin h. f.
P e p s i. . /'
„Ég hef ekki gert neina áætlun ennþá, en
í sumar býst ég við að vinna hjá verzlunar-
fyrirtæki í Reykjavík.“
— Og nokkur utanför á prjónunum?
„Það er ekki ákveðið, en ekki óhugs-
andi.“
En nú má Gunnar ekki vera að því að
tala lengur við mig. Hann var að fá bréf frá
Kaupmannahöfn, og þarf að svara strax.
Við þökkum Gunnari fyrir viðtalið, og í
þakklætisskyni ætla ég að lána honum litia
bréfdúfu, sem ég set hér undir, svo að liréf-
ið hans kornizt til Kaupmannahafnar í tæka
tíð, því eins og allir vita fer enginn póstur
út úr laudinu. sem stendur.