Muninn - 18.12.2003, Blaðsíða 4

Úr reynsluheimi busans: Fyrsta árshátíðin mín!
J (Saga af ástum, vonum og grimmilegum örlögum)
Þegar ég hugsa nokkra daga
aftur í tímann og lifi árshátíðina
aftur í huganum minnist ég
mest allrar tilhlökkunarinnar. Ég
hlakkaði mjög til árshátíðar-
innar, en fyrir því voru þrjár
ástæður. í fyrsta lagi var ég í
skreytinganefnd og gat því ekki
beðið eftir því að árshátíðinni
yrði aflokið svo ég gæti hætt
að sitja í Gímaldinu og klína
málningu í fötin mín. I annan
stað smitaðist ég mjög svo af
spenningi vinkvenna minna, og
eftir endalausar umræður um
plokkanir, litanir, Ijósaferðir,
klippingar, greiðslur, strípur,
sokkabuxur og svo auðvitað
kjóla var ég orðin afskaplega
spennt að sjá hvernig við
tækjum okkur allar út. Síðast en
ekki síst finnst mér gaman að
hrista skankana og hlakkaði
þess vegna til Papaballsins.
Árshátíðardagurinn rann upp,
bjartur og fagur. Reyndar man
ég ekkert hvernig veðrið var en
við skulum bara segja að það
hafi verið bjart og fagurt því í
öllum svona væmnum
minningafrásögnum er talað
um að dagarnir hafi runnið upp
bjartir og fagrir. Hvað um það,
ég tók mig til í stórum
vinkvennahópi. Þar var allur
pakkinn tekinn: leggir rakaðir,
nærföt mátuð, sléttu- og
krullujárnum sveiflað til skiptis.
Við dilluðum okkur við effemm
og sögðum „vááááá" og „þú
ert æði!" svona tuttugu sinnum
við hverja stelpu. Svo var
haldið út i höll þar sem
skemmtanir kvöldsins biðu,
baðaðar gylltum Ijóma í
ungmeyjarhugum okkar.
Þegar í höllina var komið
byrjuðum við auðvitað á því að
dást að hinum stórglæsilegu
skreytingum sem prýddu veggi
og gólf. Þemað var nokkuð
gott - á efri hæðinni var
heimskautaloftslag en þegar
niður var komið tóku hitabeltis-
plöntur og eyðieyjur við. Allir
voru í sínu besta pússi, maður
faðmaði og kyssti og var
faðmaður og kysstur og hrósið
fauk hægri og vinstri. Síðan
gengu fjórðubekkingar inn í
salinn, stórglæsilegir í þjóð-
búningum. Mér finnst þessi
hefð ótrúlega frábær og ég er
strax búin að ákveða í hverju
ég ætla að vera þegar ég er
orðin fjórðubekkingur! Svo er
líka flott að þau sungu
skólasönginn, og sérstaklega
var fyndið að svona helmingur
hópsins hreyfði bara varirnar,
en það er bara mannlegt að
vera laglaus eða of latur til að
læra textann. Bara mannlegt.
Þá var sest til borðs, og við tók
biðin eftir matnum. Ég var svo
óheppin að borðið mitt var
með allra seinustu borðum sem
komust að. Ég var orðin svolítið
pirruð þegar ég loksins mátti fá
mér af hlaðborðinu, en komst
strax í gott skap þegar ég sá
að við hvern rétt var svona
hvítur miði til að segja manni
hvað var kartöflugratín og hvað
grænmetislasagne. Ég var
nefninlega orðin svolítið hrædd
um að verða að lykta af
réttunum áður en ég fengi mér
á diskinn því sökum mikils
myrkurs í salnum var ómögu-
legt að sjá matinn almennilega.
En miðarnir björguðu því.
Ég var sem sagt rétt að byrja
að stinga matnum upp í mig
þegar okkur var tilkynnt að nú
væru síðustu forvöð að fá sér
ábót því maturinn færi að
hverfa af hlaðborðinu. Já,
svona er að vera busi.
Undir borðhaldinu voru sýnd
skemmtiatriði sem voru hvert
öðru skemmtilegra og
sérstaklega stóð Skaupið þar
upp úr, einnig Minni karla og
kvenna, sem mér finnst líka
skemmtileg hefð. Eftir öll
skemmtiatriðin var komið að
dansiballinu. Paparnir er
skemmtilegir kallar og ballið
var alveg dúndur gott - mikið
dansað og trallað. Það var
þreytt lítil busastelpa sem fór
heim klukkan þrjú - þreytt, en
ánægð með kvöldið.
Eftir að hafa farið á mína fyrstu
árshátíð hér í skólanum get ég
skilið við stúlkubarnið
Sigurlaugu. Nú er ég fullvaxta
kona.
Sigurlaug Elín Þórhallsdóttir
ISMA
Ég hitti formann IsMA, Magnús
Braga Ingólfsson á dögunum.
Hann gaf sér tíma til að tylla sér
á forlátan sófa Munins
kompunnar og sagði hann mér
frá ýmsu skrítnu og
skemmtilegu.
Hverjir eru í stjórn ísMA?
Þetta byrjaði með því að maður
sem heitir Birgir Heimisson
starfaði með mér, en síðan var
það bara þannig að hann var
skilinn eftir. Við köllum hann
samt krónprins, hann hyggst
gifta sig einhverjum (hmmm..) í
Brynju til að auka yfirráð.
..og ætlið þið að leggja undir
ykkur allar ísbúðir bæjarins?
Neinei, ég segi það nú ekki, en
svona, Brynju.
Það er stefnt beint á toppinn?
Já, ísMA félagar eiga heima á
toppnum.
Hvað verður gert
uppbyggilegt innan félagsins í
vetur?
Borða ís og reyna að fiska fleiri
með í ísferðir.
Fleiri í ísferðirnar? Hafa ekki
verið nógu margir hingað til?
Nei, það hafa verið svona 10 á
meðan félagarnir eru um 200
talsins.
Hafið þið látið ykkur detta í
hug að fara einhverjar ferðir
uppá ísjaka, jafnvel ísjökla í
vetur?
Nei, þar sem meiri hluti hópsins
eru busar og ekki margir með
bílpróf, þá er einmitt svolítið
takmarkað að vera að labba
eitthvert út í buskan og komast
aftur til baka á réttum tíma.
Þess vegna varð Súper fyrir
valinu sem ísbúð félagsins.
Eruð þið búin að fá tilboð á
ísnum?
Við stofnun félagsins kikti ég á
hann Ellert verslunarstjóra uppi
í Strax og hann
féllst á það að
gefa meðlimum
klúbbsins 40 kr.
afslátt af litlum ís.
En lítill ís er í
rauninni miðlungs
vegna þess að
stærðirnar eru
barna, lítill og
stór. Þannig að þetta er sko
geðveikt tilboð.
En segðu mér, hvers vegna er
Steven Seagal bendlaður við
þetta félag?
Jú, ég var einu sinni með vini
mínum.. að tala um Steven
Seagal. En hann er í VMA og
ætlaði að stofna félag þar líka.
Svo við ætluðum að hafa svona
stórveldi. En síðan bara nennti
hann því ekkert, en ég
náttúrulega sinnti minni skyldu.
Steven Seagal ísinn varð svo til
við einhvern fíflagang með því
að klína tveimur ísum saman.
Þetta átti sér stað þegar við
vorum að tala um Steven
Seagal og þaðan kemur nafnið.
Og er sá ís bara borðaður á
hátíðardögum?
Já, aðallega. En samt ef maður
bara er í réttum fíling þá er
gripið í slíkan og glefsað af
heift.
Er eitthvað sem þú vilt bæta
við?
Ich kuche un freue mich!
Viðtalið tók Lilý Erla