Fríkirkjan - 01.11.1899, Qupperneq 7

166
sem pióðkirkjufýrirkomulaginu erusamfara; það er ekki annað
en tímaspurning lengur, hvenær fríkirkjan vinnur algjörð-
an sigur.
Stórt spor í þessa átt er nú stigið með stofnun fríkirkju*
safnaðar hér í höfuðstað iandsins. Þegar í septembermánuði
var undirstraumur sá, er vér töluðum um í 9. tölublaði Frí-
kirkjunnar (menn lesi greinina á síðustu blaðsíðu um prestafund-
inn norðieiizkaj, kominn svo upp á yfirborðið, að samdir voru
listar til undirskriptar, þannig orðaðir:
, „Yór undirskrifaðir, sem erum óánægðir með ýmislegt í
fyi'iikomuíagi þjóðkirkjunnar, og komnir til þeirrar sannfæring-
ar að fríkirkjufyrirkomulagið muni reynast heppiiegra og sé
eptir hlutarins eðli í alla staði róttara, lýsum því hórmeð yíir,
að vér viljum taka þátt i að stofna fríkirkjusöfnuð hér í
Reykjavík. Vór viljum fylgja málefni þessu fram í einum
anda með stillingu og staðfestu, og gjöra allt sem í voru valdi
stendur til þess, að það megi fá góðan framgang og verða til
eflingar sannri trú og siðgæði meðal vor.“
Pegar allmargir höfðu skrifað sig á lista þessa, var kvat.t
til fundar og skulu fundargjörðirnar prentaðar hór oi’ðrétt.
Fyrsti fríkirkjufundur.
Ár 1899, þ. 5. d. nóvembermánaðar, var fundur haldinn
í „Framfarafé]agshúsinu“ í Reykjavík, af ýmsum mönnum í
bænum, or bundizt hafa samtökum um að stofna evangelisk-
lúterskan frikirkjusöfnuð.
Fundarstjóri var kosinn í einu hljóði Jón realstúd. Jóns-
son, og skriíari Jón G. Sigurðarson.
Áðui en umræður hófust, flutti Lárus prestur Halldórsson
stutta en hjartnæma bæn til guðs.
Þvínæst var fríkirkjumálið tekið til umræðu. Lárus prest-
ur Halldórsson skýrði fundinum frá fyrirkomulagi fríkirkju-
safnaða og leysti úr ýmsum spurningum fundarmanna í þeim
efnum.
Eptir iángar umræður um málið var borin undir atkvæði
svo hljóðandi tillaga:
„Fundurinn óskar eptir, að Lárus prestur Halldórsson gefi