Fríkirkjan - 01.01.1902, Qupperneq 7

í líkingu syndugs holds, þegar guð gjörðist maður með holdi
og blóði eins og vér. Jesús Kristur þroskaðist, eins og maður
allt frá þeirri stundu, er hann lá nakinn og ósjálfbjarga í skauti
móður sinnar, til þeirrar stundar, er hann, blóðugur á kross-
inum, fól anda sinn í hendur föður síns. En hversu góður
hann var við litlu börnin! Nam hann ekki staðar, hógvær,
blíður og vingjarniegur við hverja barnssál? Hann segir svo
margt háleitt um börnin og setur þau til fyrirmyndar fullorðna
fólkinu. Hann talar um engla, engla barnanna, sem sjái ætíð
auglit föðursins á himnum, hann fer skýrum orðum um það
lof, sem drottinn hefir búið sér af munni barna og brjóstmylk-
inga. „Þeirra er guðs ríki“, segir hann við lærisveinana, sem
ætluðu að reka börnin burtu. „Þeirra er guðs riki“, —
það eru hin mikilvægu orð, sem vér verðum að byggja upp-
eldið á. Þegar þú heíir þenna sannleika fyrir augum, að þeirra
er guðs ríki, þá mun kærleiki þinn hreinsast og óþolinmœðin
fá banasár.
Þú hættir þá að dekra við börnin þín og ala upp í þeim
óþekkt, en þú lætur þá heldur okki hugfahast út af syndum
þeirra. Ef óskynsamlegt dálæti freistar þín eða óþolinmæði og
ráðaþrot sækja á þig, þá segðu við sjálfan þig: „Pau eru guðs
börn! Þau eru endurleyst í blóði Jesú Krists".
Jesús vill með helgum höndum
hjúkrun veita börnum smáum,
því með traustum trygðaböndum
tengd þau eru drottni háum.
Þú mátt því segja: „Þau eru endurleyst, eg þarf ekki að
endurleysa þau; eg á ekki að vera annað en boðberi guðs,
sem flyt þeim þennan gleðilega boðskap og skýri hann fyrir
þeim*. Það er gleði, sem allri gleði er æðri, að mega flytja
börnunum sínum þennan boðskap; láttu það vera huggun
þína, þegar gallai' barnanna fara að koma í ljós og þau eru
að fara á glapstigu, treystu því, þótt þau séu komin út í
voðamyrkur syndarinnar. fú átt þannig að vekja heilagt stæri■
lœti hjá barni þinu, minna þau á tign ættar sinnar, þar sem
þau eru guðs ættar og séu guðs börn. Kennarar konungssona