Kennarinn - 01.11.1898, Síða 6

Kennarinn - 01.11.1898, Síða 6
-6- Pað var árið 1517. Syndabikar páfaveldisins var orðinn barmafullur. Víðsvegar át um lönd voru sendir menn, sem seldu synda-aflausnarbréf undirskrifuð af páfa. ÍJeir söfnuðu á jiann liátt ógrynni fjár í féliirsluna í líóinaborg og græddu stórfé sjálfir. Einn [jossí mangari, Jóhann Tetzél að nafni, komtil VVittenberír og bauð varning sinn. Fólkið í bænum varð upp til handa og fóta og hin argasta siðspilling' leiddi af þessu. Lúter [joldi ekki lengur mátið. A allra heilagra messu, 31 Okt. 1517, neeldi hann á dyr hallarkirkjunnar í VVit- tenberg, sínar 95 heimsfrægu mót- mælingar-greinar, og sagði með því páfa og kirkju hans stríð á hendur. Frá þeim degi telzt siðbótin og því halda lúterskir menn árlega hátíð 31. t Jktóber. Hamarshögg Lúters bergmáluðu um löndin og menn hrukku upp al' svefni. Á fám dögum voru “greinar’’ Lúters komnar út um alt þyzkaland. eftir litla stund voru ]>ær lcomnar til páfahallarinnar í Kómaborg, litlu síðar voru |>ær í liöndum Hinriks VITT. Engla-konungs. Menn risu upj) með og mót, liver liugur fór að hugsa. hver tunga tók að tala. Fyrst gerði páfi ekki annað en brosa að hir.um “ofsafulla munk,” en brátt sá fiann, að liér var alvara á ferðum. Hann tók þá til sinna gömlu ráða og lysti Lúter í bann. En nú brást páfa bogalistin í fyrsta sinn. Lúter varð öllu páfaveldinu yfirsterkari. Margirágætir nienri komu til liðs við Lúter. ELægri hi'md hans var Filippus Melankton en skjöldur lians var Friðrik vísi. Sjálfur var Lúter lílið og sálin Það var hann, sem tróð á bannfæringar-bréfi páfa og brendi það í viðurvist fjíildii fólks. Það var liann, sem með heilögum c~> guðmóð gelck fyrir hið ógurlega ríkisráð í Worms og mætti þar fyrir keisara og lconungi, furstum ogland- stjórum og fulltrúum páfans. í>ar sti'ið liann, eins og Kristur áður i'vrir Pílatusi, meðan æðstuprestar og öld- ungar þáfa-kirkjunnar og grimmir stríðsmenn keisarans hrópuðu blóð hausyfirsig. Legarhonum varskipað að kalla aftur kenningar sínar- kenn- ingar Erists —horfði ltann dauðanum í augu og svaraði svo heyrðist um allan þingheim “iVe//” og bætti við: "Ilér stend ég, ég get ekki annað, gúð hjálpi inór. Anien.” Það vnr líka lianu, sent í Wartburg-kastalan- u.n þyddi heilaga ritningu á lifandi tunou. Það var liann, sem samdi "fræðin”, |>að var hann, sem orti sálmana oo' löifin o<>' hað var al' hon- um að liin óviðjafnanlega Agsborgar- játning var innblásin. Ekki var hið ntikla verk siðbótar- innar unnið á stuttum tíma, en áður en Lúter sjálfur féll frá (15-1(5) var aðal-\erkinu lokið á Þyzkalandi. Þaðan barst síðbótin út niu li'mdin og Ijós hennar náði einnig til vorrar fátæku Jjjóðar á evlandinu norður j við heimskautið og því erum vór íslendingar, í bótarinnar. ;tiði sé lof, börn sið-

x

Kennarinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kennarinn
https://timarit.is/publication/487

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.