Kennarinn - 01.11.1898, Qupperneq 13

13—
SK ÝRINGA R.
.lóhiinnea Viir :ið kemiii viðáim Jórdan nál egt Biná-þnrpi einu í Perea austan við
án:i, sem liíl Hetanía (ekki Betanía á olíufjiilliim “hér um bi 1 15 skeiðrúm frá Jerú-
s ilem”). Ain Jórdan er um 200 mílur á lengd með öllum krókum, hún hefur upp-
tök síii við fjallið llermon og liggur g«'gn um Merom- og Genezaret-vötnin. Næsta
dag eptir að sendinefud Faríseanna hafði verið lijá Jóhannesi, kom Jesús utan úr
eyðimörkinni, þar sem hann lmfði freistaður verið af djötlinum, til Jóhannesar.
Þegar Jóhannes sér hann segir lmnu til lærisveina sinna: “8já |>að guðs lamb, sem
ber heimsins synd.” Hann |>ekkir lmnn og veit, að |>ar kotnur sá, sem lmnn liefur
daglega búist við. l>essi upphrópun skírarans er fagnaðarerindið í fæstum orðum.
“Guðs latnb,” lambið sem Esajas spáði um (Es. 68:4,5,10). 1 musterinu var lambi
slátrað á bverjum degi og fórnað við guðsþjónustuna kvölds og morguns. I'essi
fórnarlömb og pásknlnmbið fyrirmyndiiðu Krist. Kristur er (>að fórnarlamb, sem
fram er borið til fórnar fyrir syndir nllra nmnna.
“Og ég þekti hann ekki.” Jóhannes viðnrkennir að lmiin hafl enga vissu lmft
fyrir )>ví, að Jesús væri Kristur, þar til guð lmfði látið koma fram |>að merki, sem
bann lmfði lieitið Jólmnnesi. Guð lmfði sa jt honttm að lmfa |>að til marks, að sá
sem liann sæi heilagan anda konmylir í dúfu líki, |>að væri Messías. Jesús kom nð
skírast af Jólmnuesi og þegar liaun var skírður kom þett.a fyrir,og rödd heyrðist )>á
lika af himnum, sem sagði: “Þetta er sonur minn elskulegnr á hverjum ég liefl vel-
þóknutn.” Upp frá því var Jólmnnes í eiigum ela um, að .lesús væri liinn epti rvænti
frelsari. 8vo nú þegar lmnn sér bann nptur konm getur lianti með fullri vissu bent
á jiann sem “guðs lamb.”
Skírn Jóhannesar var með vatni, Krisjts skírn er með heilögum anda. Jóhannes-
ar skírn var ytra tákn að eins. Jesús, sem sjálfur er fullur heilögutn anda, gefur
sínum lærisveinum af )>eim auda með sér i.Ióli. 15:26). Lærisveinar Krists viðhafa
enn )>ann dag í dag liið ytra merki vatnsii.s, svo Ivristur lyrir )>að fái veitt sinn licil-
aga anda, )>eim sem skírður er.
Þeg.tr Jólii u íes næsta dagsér Iírist ganga frambjá endurtekur lmnn |>að,sem hann
áður liafði sagt og segir við lærisveitm sína: “sjá j>að guðs lamb.” Jólmnnes liafði
eignast marga lærisveina, sem fylgdu honum og dvöldu bjá bonuni. Þeitn sýnir
haiin fyrstum allra liinn mikla meistara sinn. Tveir þessara lærisveina (Atidrés og
Jólmnnes) liéldu þegar á eptir Jesú, ekki l'yrir forvitnis sakir, beldtir með þeim á-
setningi, að gerast lærisveinar lians. Jóhannes bafði búið )>á undir |>essa stöðti.
Hann var sendur til að leiða menti til Krists. Ilann er fyrirmynd allra kristinna
kennimatnm. Þeir oiga ekki að sækjast cptir að draga menn til sín sjálfra lieldur
leiða )>á til .lesú Krists, svo )>eir koniist í samfölag við lmnn, eins og liinir tveirlæri-
sveinar, og fái ftindið hjá honum )>að, sem )>eir loita að, og fái komið og sjeð )>á náð
(lg vizku, st'in meistarinn himneski hefur að gefa siinitn lit risveinum.
G börn, “komið og sjáið!” komið og sjáið þaðguðs liimb,sem ber heimsins synd.
Koinið og sjáið hann, sem guðs andi vitnar um itð sé gttðs elskulegi sonur og yðar
heilagi frelsari. ()g þegar þér lmflð komið til lmns ogséð lmns dýrð, )>á víkið aldrei
Iiá lionum en dveljið alla daga hjá hontim.