Kennarinn - 01.02.1899, Blaðsíða 16

—72—
1>EGJAN1M UM 8J.ÍLFA OSS.
liið minstit itð unt er uin nokkuð gott lijú ajúlfuin )>ér; vor úkveðlnn í að
loka augum (>íuum fyrir eigin |>iirfuin. úhrifnm, fyrirætlunum, velgengni og annara
fylgil við )>ig umfrnm nlt, tala sem allrn mirst um sjúlfan )>ig. Sjálfselskan, sem
í oss býr, gerir tiil um sjúlfa oss jafn liættulegt eins og burinu vieri logandi kyndill
að þurrum við, Hem búinn er til hrenslti. Ekkert nema brýn skylda ætti itð opna
varir vorar um |>etta liættulega efni, nema til að játa í nuðmýkt synd vora fyrir
guði.
I öðru lagi skalt )>ú varast smú-brögð |>au, sem liinn liégómagjarni brúkar tii að
leiða samtalið að sér sjúlfum, til að auðnast eftirtekt eða lof )>að, sem lians )>yrstu
eyrudrekkaí sig Jafnvel þegar lof er talað um oss, ún þess vér böfurn verið oss
úti um )>að, er gott að lilifa sjúlfum sér, meðan verið er að segja það, með )>vi að
hugsa um einhverja heimuglega ústæðu til að auðmýkja sjúlfan sig fyrir guði,
hugsa um hversu |>essi lofsyrði muudu breytast, ef alt kæmi í ljós, sein guð veit, og
)*ú sjúlfur veizt, um )>ig.
Nem oft staðar undir krossinum ú Golgata; horf ú þú kærleiks- og hrygðar
mynd; blusta ú þessi undrunarverðu orð; virð fyrir )>ér liinn eilifa Son, auðmýkj
andi sjálfan sig vegna þíu, og spyr sjúlfan |>ig, meðan þú þannig horfir ú liann, hvort
sú, hvers einasta von er bygð ú þessum krossi algerðrar sjúlfsafneitunar og sjúlfs-
auðmýktar, megi dirfast að ala í sér hinn minstu tilfinningu sjálfsvelþóknunar. Lút
|>essi orð meistarans sífelt klingja í eyrum þér:“Hvernig getið þér trúað, þér, sem
sækist eftir heiðri hvor lijú öðrum, en leitið ekki þess heiðurs, sem er hjú guði cin
um ?”— Wilberforce bitkup.
GUI) VEIT.
Guð veit alt um þig—liið bezta og versta um )>ig. Allur veikleiki þinn, stríð þitt
sigur þinn, fall )>itt, gleði þín, hjartakvöl )>in, er alt opið fyrir augum hans. El' )>ú
ert einlægur maður er hugsun |>essi þér til hinnar mestu liuggunar. Meðbræður
þínir ganga kann ske fram hjú þérún )>ess að taka eftir þér, ogef þeir annars líta við
þér, rangfæra þeir breytni þína og mistkilja tilgang |>inn; en faðir þinn ú himniim
mun aldrei sleppa þér úr augsýn eða dæma |>ig nema með réttlæti og bliðu. Ver
því hughraustur og vongóður mitt í )>inu örðugasta stríði. (1‘f/tt)
“SAMEININGIN”, miuaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi íslendinga,
gefið út af h'inu ov. lút. kirkjufjel. ísl. í Vesturlieimi. Verð $1.00úrg.; greiðist fyrir
Iram. Útgúfunefnd: Jón Bjarnason (ritstj.), Friðrik .1. Bergmann, Jón A. Blöndal,
Björn B. Jónsson, Jónas A Sigurðson. Hitstj. “Kennarans” er umboðsmaður “Sani.”
í Minnesota.
“VEKOI LJÓ8I”, múnaðarrit fyrir kristindóm og kristilegan fióðleik. Gefið út
í lieykjavík af prestaskólakennara Jóni Ilelgasyni, séra Sigurði P. 8ívertsen og
kandídat Haraldi Níelssyni. Iiostar 00 ets. úrg. í Ameríku. Iiitstjóri “Kennar
ans” er útsölumaður blaðsins í Minnesota.
“KENNAUINN”.-—Oflicial Sunday School paper of the Icelandic Lutherau
Ohurch in Ameriea. Editor, B. B. Jónsson, Minneota, Minn.; assoeiate editor, J. A.
Higurdson, Akra, N. D. Published monthly at Minneota, Minu. by 8. Th. Westdal.
Enferecl at the post-oflBce at Minneota as seeond-elass inatter.