Verði ljós - 01.10.1896, Blaðsíða 16

ltiO
Því rniður loyfir rúmið í þessu litla blaði oss ekki að fara eins ítarlega orð-
um um ljóð þesBÍ, eins og vjer hefðum viljað og þau eiga fyllilega skilið. Til-
gangur vor með þessum línum var sá oinn, að hvetja alla vini og velunnara
góðs krÍBtilegs skáldskapar, til að eiguast ljóð þossi liið bráðasta; það mun ong-
inu iðrast þesB eptir á, að hanu varði oinum 4 krónum til þess að eignast slíka
gersemi. Skáldpresturinn á Stóranúpi heíir þegar sýnt það, hver hanu er og
hvar hann á heima; hann kefir þegar suugið sig inn í bjarta hinuar íslenzku
þjóðar.
A.snir.
Góö ráð fyrir alla þá, sem hafa barna-uppeldi á heudi: 1. Vertu það, Bein
börniu eiga að verða. — 2. tíjörðn það, sem börnin eiga að gjöra. — 3. Forð-
astu það, sem börnin eiga að forðast. — 4. Gefðu gott eptirdæmi, ekki aðeins
þegar börnin sjá þig og heyra til þín, heldur einnig þegar þau hvorki sjá þig
nje heyra. — 5. Gjöri börn þín það sem rangt er, þá rannsakaðu alla breytni
þína, framferði og hegðun. — 6. Finnirðu bresti bjá þeim, þá reyndu að lag-
færa þá bjá sjálfum jijer, áður eu þú tekur að lagfæra þá hjá börnunum. — 7.
Mundu að þeir, sem með þjer eru, taka sjer opt snið eptir lífi þínu og frauiferði.
— 8. Því hlýðuari sem þú ert guði, því lilýðnari munu börnin þín verða þjer.
Þess vegna bað liiun vitri Salómon um hlýðið hjarta, til þess að geta stjóruað
þjóð sinni rjettilega. — 9. Kærleikslaust eptirdæmi lýsir börnuuum sem tunglið.
— 10. Kærleiksríkt eptirdæini lýsir þeim eins og sólin.
Kongfútíus, Búdda og Iiristur. Kristinn Kínverji sagði þessa dæmisögu
til þess að lýsa mismuninum á trúarbrögðura þeim, sem kend eru við þessa þrjá
trúarbragðahöfunda: Maður nokkur datt einu sinni í djúpa gryfju og festist
þar í leðju svo að hanu með engu móti gat komizt upp aptur. Þá kom Kong-
fútíus að gryfjuuni, sá mauuaumingjann og sagði: „Veslings maður! mjer rennur
til ryfja að sjá þig svo auuilega staddan, en hvernig gaztu álpast ofan í þessa
gryfju ? Jeg vil gefa þjer heilræði: Ef þú kemst upp úr gryfjuuni, þá farðu
gætilega frainvegis, svo að slíkt óhapp liendi þig ekki optar“. Síðau fór Kong-
fútsíus burt, en maðurinn sat eptir blýfastur. Þá bar þar að Búdda, einnig hauu
kom auga á manninn og mælti: „Hvaða hörmung er að sjá þig þarua, maður
minn. Ef þúgætir koraizt upp svo sem tvo þriðju vegar eða jafnvel aðeins hálfa leið,
kynui jeg að geta dregið jiig upp úr“. En mauugarmurinn gat ekki komizt sem
svara mundi þverhaudarhæð hjálparlaust upp úr foræði þeBsu. Loks kom Jesús
Kristur þar að og heyrði kveiustafi mannaumingjans í gryfjunni, sera nú var að-
fram kominn. Hanu lagðist þegar íiatur niður á grafarbarminu, náði í hendina
á manninura, fjekk dregið hann upp úr og þannig bjargað lífi hans. Og drott-
inn mælti: er hann þannig hafði frelsað hanu úr hættunni: „Far þú hjeðau og
syndga ekki fremar!“
Útgefendur: Jón Uelguson, prestuskóiakennari, Sigurður l'. Sivertsen og
líjariii Síiuouarson, kaudídatar í guðfræði.
lleykjttvlk. — Fjelagsprentumiðjan.