Verði ljós - 01.07.1901, Síða 1

%íw M3ltSoQQðéiiiiQ ®g lkQ*88ft3QósffiQQ iMHí(l©8íka
1901. II JÚLÍ. || 7. blað.
„Vér höfum ekki meðtekið heimsins anda, heldur þann anda, sem
frá guði er, svo að vér þekkjum þá náð, sem hann hefir veitt oss“
(1 Kor. 2, 12).
idlmur
(úr prédikun á boðunardag Mariu).
f þína náð ég, hcrra hlýt,
mig hrœöir b ö li ð eigi;
í öllu þína Ixkn cg lít,
þótt lóngum lirygð mig beygi,
þú mig styður stríðs á vegi.
Ef þina náð ég, herra, lilýt,
mig lirœðir sy n d i n eigi;
míns bróður, Jesú, blóðs ég nýt,
því bœttur er minn tregi;
l'tkn ég fœ á dómsins degi.
Ef þina náð ég, herra, hlýt,
mig hræðir v er ö l d eigi;
til himins upp cg liugrór lít,
þótt liér ég reyna megi
aðkast heims á œfivegi.
Ef þina náð ég, herra, hlýt,
mig hrœðir d a u ð in n eigi;
ég dauða Krists i dauða nýt,
með djörfung þvi ég segi:
guð, ég þinn er, þótt ég deyi.
'iieícj i 3Cá f j’í á na ■tsou.
„JJEaðurinn gfesús |iristur“.
g Úr ritinu „Dot Menneske Iíristus Josus“ eftir R. Speer.
1 honum kom nýtt líf í heiminn, eins og hann sjálfur sagði, er átti að
haldast í heiminum og ummynda liann. Áhrifum hans var eigi lokið,
þá er haun hvarf burt af jörðinni. Rousseau hefir satt að mæla: „Þá
er Jesús Kristur var dáinn, tókust tólf fiskimeun og iðnaðarmenn á
hendur að fræða heiininn og snúa lionum til áfturhvarfé. Árangurinn
var dásamlegur og undrunarlegur: allir kristuir menn sóttust ólmir eftir
því að deyja pislarvættisdauða, allar þjóðir sóttust ólmar eftir að sldr-
ast. Saga þessara fyrstu tima var eitt áframhaldandi undur“. Þeir,
sem méð houum höfðu fýlgst hér á jörðinni eða hugðust hafa séð hann