Nýjar kvöldvökur - 01.01.1942, Side 8

2
SIGURÐUR RÓBERTSSON
N. Kv.
óvenju lítill viðvaningsbragur, og með
hverri nýrri sögu hefur hann aukið hróður
sinn; finnst öllum, sem lesið hafa, mest
vert um þá síðustu, enda er það verkefnið
stærst. Má vænta þess, að Sigurður eigi
eftir að auðga bókmenntir vorar, svo að um
muni. Ekki mun hann skorta viðfangs-
efni, og hann hefur einn kost, sem mun
reynast honum drjúgur. Það er vandvkktú.
J. R.
Fjalla-Bensi.
Oft um reginauðnir fjalla
einn á ferð hann var,
þótt að veðra bólgin blika
byrgði sólarfar.
Fyrir því, sem öðrum ægir
aldrei kvíða bar.
Þegar vetrarrökkur reifar
rammefld fjallavé,
þangað tíðum tölti Bensi
til að leita að fé.
Enginn maður á þær slóðir
auðnumeiri sté.
Úr heljargreipum hungurdauðans
hreif hann lömb og ær.
Þegar allar bjargir byrgði
bæði klaki og snær.
Lifa munu um aldur og æfi
afreksferðir þær.
Meðan kringum arineldinn
aðrir héldu jól.
Einn í skafli á eyðileiðum
átti hann vesalt skjól.
Yfir honum villtum vegar
veðrahundur gól.
Margoft undir fannafeldi
fékk hann næturstað,
en Bensi orðinn ýmsu vanur
æðrast lítt við það.
Þó að ógnir yfir þyrmdu
aldrei vægðar bað.
Sízt hafa forlög prjúkum mundum
mótað skapgerð hans.
Við óblíð kjör og æðiveður
oft var kraþpur dans.
Hún er ólík annarra lífi
æfi þessa manns.
Samt er gnótt af yl og ástúð
undir grófum hjúp.
Viti hann líða lítilmagnann
lund hans verður gljúp.
En Bensi sýnir ekki öllum
ofan í hugans djúp.
Leið hann oft af veðravöldum
vos og hungursnauð
við að hætta lífi og limum
í leit að týndum sauð.
En glaður Bensi þrautir þoldi
þegar skyldan bauð.
Sigurður Róbertsson.