Skuggsjá - 01.12.1916, Blaðsíða 14

20
SKUGGBJÁ
];igði mesta áherzlu á hinn ótœmanlega
kærleika hana. Hiklaust flutti hann þann
boðakap að Jesú Kristur væri langtum
fremri Baldri hinum fríða, langtum betri
Freyju liinni góðu, og Jangum æðri og
meiri Oðni hinum spaka. K.yrð komst á
fólkið, — |>að stóð undrandi út af orðum
hans. Þá hjó Winifred niður blóðtré Þórs
og datt j>að með punga miklum. En er
j>að féll kom í ljós [>ar á bakvið eitt lítið
furutré. Yfir J>ví hvíldi kyrð og ró. Og
|>að var sem ]>að benti til himins. Iíúnrad
prestur var æstur mjög. En fólkið, sem
sá vanmátt sína guðs, hlustaði með at-
hygli á Winifred. Hélt hannnúmálisínu
áfram, benti á furutréð litla og rmclti á
j>essa leið: ,, Þetta tré skal vera yður hið
helga tré. Efni j>ess táknar frið, |>ví úr
furu eru liús yðar bygð. En ]>að táknar
líka eilíft líf, |>ví alt af er j>að grænt Og
sjá! fingur J>ess bendir til himins! Vér
akulum nefna |>að: r)'réð barnains frá Betli-
lehem. Bameiuist kringum |>að á heimil-
um yðar, en ekki úti í skógiwum. Því J>ar
heldur [>að ekki hlyfð yfir hryðjuverkum
heldur verður [>að skrftt vinagjöfum og
kærleiks-ljósum“.
Þá tók fólkið litla tréð heim í hölI Al-
volds greifa, og j>ar sagði VVinifred aftur
söguna, dfi mætu, af barninu í Bethle-
hem, og englasöngnum sein hirðarnir
lieyrðu á hinni fyrstu helgu nótt. Allir
lilustuðu nú með ahíð, og djúp ]>ögn hvíldi
yfir íolkinu. Þá sat Asúlfur hinn prúði
lijá móður sinni og hallaði aér að brjósti
hennar og hvíslaði: ,,.Móðir rnín, eg heyri
englana syngja á ný bakvið tréð! ‘' Segja
sumir að svo muni verið hafa. En aðrir
segja svo frá, að Gregory og nokkrir men n
meðhonum hafi setiðíhinum stafni hall-
arinnar og sungið með ]>yðum róm: ,, Dyrð
sé Guði í upphæðum, og fríður á jörðu
með j>eim mönnum sem hann hefir vel-
j>óknun á! “
tívo hljóðar nú ]>essi fagrasagaum jóla-
tréð og uppruna ]>ess. Hvort sem ]>etta
er sannsögulegur atburður eða ekki, er
sagan lærdótnsrík, og gefur oss fagurt um-
hugsunarsfni í sambandi við •trén, sem
skreyta heimili vor og kirkjur á hverjum
jólum Sagan tekur ýmsa lærdóma jólanna
og setur ]>á saman á J>ann hátt að úr j>ví
verður íogur, lærdótnsrík og ógleymanleg
mynd.
Margt er nú til að segja börnunum við-
víkjan'di jólunum. Fyrst er að festa íluig
og hjarta barnanna aðal-fagnaðarefni há-
tíðarinnar, um hann,sem kom til aðfrelsa
alla menn. Og J>á má líka segja j>eim sög-
una um fjárhirðana, sem vöktu í grend
við Bethlehem liina fyrstu helgu nótt, og
um engla sönginn unaðslega, sem j>eir
lieyrðu. I lionuui fólst fagnaðarerindi jól-
anna að miklu leyti. Margt fleira niá að
sjálfsögðu t-ala um í J>essu sambandi. Eg
held |>að ætti ekki illa við heldur að segja
]>eim |>essa litlu sögu um uppruna jóla-
trésins, J>ví ]>ó J>að sé munnmæla saga,
geymir hún í sér góðan lærdóm. Áreiðan-
lega ætti betur við að segja j>eim |>á sögu
og útskyra hana, heldur en að vera að
halda mikið á lofti munnmælasögunni
hinni, um St. Kláus
•Jólin eru að nálgast enn á ný. Að svo
miklu leyti sem mögulegt er, j>á kennið
börnunum J>egar í æsku aðmeta helgi jól-
anna. Segið j>eim um hinn helga kærleiks-
viðburð sem jólin eiga fyrst og fremst að
minna á. Segið ]>eim jólasögurnar helgu.
Og lofið j>eim líka að heyra þessa fallegu
sögu um jólatréð. Oll sjá J>au að sjálfsögðu
eitthvert jólat.ré um ]>essi jól. Og virða
j>að [>á sjálfsagt fyrir sér með undrun og
aðdáun. Vera kann að ]>að fái nýja og
fegurri merkingu í hugaþeirra ef þau liafa
lieyrt j>essa litlu sögu.
.//. Signtar.
Eftirlætissemi er góðmenska í þröng-
um skóm.