Ægir - 01.03.1916, Qupperneq 8

36
ÆGIR
Garði og því engin tök að koma fundum
á í deildunum, með því að uppgripaafli
var á öllu Miðnesi, og þó einkum í Sand-
gerði.
Jeg hafði ásett mjer að kalda fyrirlestra
um samvinnufjelagsskap og hafði búið mig
undir það í vetur, en nú voru engin tök
til þess.
Jeg rjcð því af, að fmna að máli helstu
málsmetandi menn og ræða við þá um
framkvæmdir í framtíðinni.
Var mjer hvívetna vel tekið og voru
allir þeir, er jeg átti taf við, eindregið á
þvi máli, að framtíð sjávarútvegsins væri
mjög komin undir samvinnu útgerðar-
manna, og að nú mætti eigi lengi dragast
að koma slíkum fjelagsskap í framkvæmd.
Allmjög var rætt um steinolíukaup Fiski-
fjelags íslands, og virtust margir álíta, að
fjelagið ætti að lialda þeim áfram.
Reyndi jeg að sýna þeim fram á að það
væri að ýmsu leyti óeðlilegt að fjelagið
hefði verslun með höndum og að naumast
mundi ráð fyrir því gerandi að landsstjórn-
in vildi eða gæti hlaupið eins undir bagga
með olíukaupunum og hún hefði nú gert,
enda hefði henni, af sjerstökum’ ástæðum
verið auðveldara nú að gera fjelaginu þann
greiða, að lána þvi fje til að borga olíuna,
þar sem hún liefði átt fje inni i bönkum
vestan liafs, sein ekki væri líklegt að hún
ætti seinna, og hjálparlaust gæti fjelagið
ekki íengið olíuna, þar sem það hefði eng-
in fjárráð.
Það væri því efasamt að treysta þvi, að
Fiskifjelagið sæi sjerfært að fást við þessi
olíukaup framvegis, en hinsvegar mætli
telja víst, að ef engin samkeppni yrði í
steinolíusölunni, þá mundi hún hækka af-
ar mikið í verði.
Jeg ællaði mjer að fara lii Grindavíkur
og Hafna, en hætli við það vegna þess að
mjer var sagt að ómögulegt væri að koma
þar á fundum vegna annríkis manna þar.
Jeg hjelt því heim aftur til Reykjavíkur
og kom þangað að kvöldi hins 6. þ. m.
í flestum deildum á Reykjanesi hefir
meðlimum fjölgað að mun frá því þær
voru stofnaðar. Þannig var deildin í Sand-
gerði stofnuð 1914 með 11 meðlimum, en
nú eru meðlimir hennar rúmir 40.
í Keílavik skoðaði jeg nýtt ísgeymslu-
hús, sem útgerðarmenn þar bygðu síðast-
liðið haust. Er húsið bygt úr torfi og grjóti
og rúmar liklega sem næst 200 smálestir.
Grunn voru þeir að bvggja undir frystihús
og munu ætla að byggja það á komandi
sumri. í Keflavík hefir nú um nokkur ár
verið íshús og frystihús, sem Duus-verslun
á. Hafa Keílvikingar fengið þar beitu sína
áður. En nú i vetur liafa ýmsar greinir
orðið milli úígerðarmanna og Duus-versl-
unar og hefir það orðið til þess, að út-
gerðarmenn hafa nú hafist handa og muni
ætla sjer að verða sjálfum sjer nógir í
framtíðinni. Um deiluna milli þeirra og
verslunarinnar skal að sinni ekkert sagt.
Mun þar mega segja um hið fornkveðna,
að veldur sjaidan einn, ef tveir deila. Hitt
mun og rjett, að fátt sje svo með öllu ilt,
að ekki boði nokkuð gott. Þessi deila hefir
vakið Keflvíkinga til framkvæmda og trausts
á sjálfum sjer og er þar með mikið unnið.
Mun þeim reynast, sem öðrum, að »betra
sje hjá sjálfum sjer að taka, en sinn bróð-
ur að biðja«.
Aldrei hefi jeg sjeð is tekinn með eius
miklum erfiðleikum og Duus-vcrslun í
Keflavík hefir með ístökuna þar. ísinn er
tekinn af tjörnum lengst vestur á heiði.
Mun vera alt að hálfrar stundar akstur
hvora Ieið og má fara nærri um að slík-
ur ís hlýtur að verða æði dýr. Stafar þetta
af því, að engin tjörn er í Keflavik eða í
nánd við hana, þar sem vatn safnast að
vetrinum. Vitaskuld mundi margborga sig
að steypa girðingu og dæla vatni í hana