Ægir - 01.08.1917, Blaðsíða 20

124
ÆGIR
til hlifðar sjálfum skipsskrokknum, og
varðturnum og orustuturnum má hleypa
upp og niður eftir vild. 5 mínútur þurfa
skipsbákn þessi til þess að stinga sér og
er það ærið fljótt þegar tekið er tillit til
alls þess, sem í framkvæmd verður að
komast áður en báknum þessum verður
sökt.
Lýsing þessi mun koma mönnum í
skilning um, hvílíkir voða gripir hér eru
á ferðum, og hve langt mannlegt hyggju-
vit getur náð, þegar á reynir, þvi skipin
sjálf eru meistaraverk gáíaðra snillinga,
bj^gð á verklegri þekkingu, hvað sem
ætlunarverki þeirra líður. Haldi framför-
um áfram í þessa átt, þá er að nokkru
leyti uppkveðinn dauðadómur alls her-
skipaílota heimsins, sem allir héldu hafa
náð hámarki sinu að útbúnaði öllum,
fyrir 1—2 árum siðan.
Fyrirhuguð breyting á enskri mynt.
Aðalskrifstofa verslunarmála Englands
heíir nýverið skýrt frá því, að i samráði
við aðrar verslunarmálaskrifstofur i land-
inu ætli hún að leggja fram frumvarp
fyrir neðri deild Parlamentsins er fari
fram á að tugakerfið komist á þegar i
stað á enskri mynt. Hagfræðisritið »Eeo-
nomist« hefir að undanförnu flutt margar
greinar þessu til stuðnings og heldur þvi
fastlega fram, að þörfin til þessarar breyt-
ingar hafi aldrei verið eins mikil og nú.
Fyrirkomulagið á skiftingu myntarinnar
hefir verið óhentugt og örðugt í öllu við-
skiftalífi og það hafa menn fundið fyrir
löngu og enda fyrir löngu hyrjað að tala
um breytingu, en örðugt er að koma
slíku á.
Krafa sú, er fer þess á leit, að tuga-
kerfið komist á, er bygð á þessu tvennu:
1. það mundi greiða fyrir öllum hanka-
viðskiítum og bókhaldi yfirleitt — og
2. án þess mundi það varla framkvæm-
anlegt, að innleiða metrakerfið fyrir
mál og vog, sem þó öllum er augljóst,
að mundi auka viðskifti Englands við
aðrar þjóðir.
Hið síðartalda mundi að visu reka sig
á ýms vandkvæði, einkum þegar um
undirstöðuatriði til útreiknings mann-
virkja er að ræða, sem öll eru með
gamla reikningnum, en verkfræðingar
hafa þegar með ýmsum dæmum sýnt,
að þeir muni komast fram úr þvi. Flestir
eru með þessum breytingum, en ósáttir
eru menn ennþá um það, hvernig skifta
eigi myntinni.
»Ekonomist« segir svo:
»Verði menn ásáttir um að lála pund
sterling vera eins og það er, þá er önn-
ur skifting auðveld. Peningur, sem nefnd-
ur er Florin — 2 sh. er þannig Vio úr
sterlingspundi. Farthing = J/4 Pence er
Vooo partur úr sterlingspundi. Hér ætti
því að afnema farthing, og í hans stað
móta aðra mynt, sem jafngilti 71000 parli
úr sterlingspundi, og er stungið upp á að
nefna hana »mil«. Nú hafa margir viljað,
að farið væri með »mil« eins og ^/íoo úr
Florin og kalla hann cent, en þar eð
hæði Bandaríkin, Canada og Ceylon hafa
mjrnt, er svo nefnist, en jafngildir þó ekki
»mil«, þá er slíkl óhugsanlegt, vegna rugl-
ings þess er á gæti orðið af þeim ástæðum.
Hið eina rétta, sem gera ætti nú, er að
móta gjaldgenga mynt 25 mil, sem væri
jafngild 6 pence og um leið skylda banka
og verzlanir að færa allar hækur sam-
kvæmt hinni njrju skiftingu sterlings-
pundsins.
Síðan 1902 hefir þetta verið einlægur
vilji allra þegna hins mikla hreska ríkis,
og nú virðist timi til þess, að þetta kom-
ist í framkvæmd«.
Prentsraiöjan Gutenberg.