Ægir - 01.04.1919, Blaðsíða 8

38
ÆGIR
yfirleitt, enda er þar sjósókn mikil. Þar
eru um eða yfir 20 mótorbátar, þar af 3
mótorskútur, og þess utan eru þar gerðir út
margir róðrarbátar, enda er staðurinn eink-
argott útgerðarpláss.
í júní fór eg suður á Eskifjörð og Reyð-
arfjörð. Á Eskifirði dvaldi eg i 2 daga.
Deildin þar telur víst um 100 meðlimi, en
félagsáhuginn var ekki meiri þar en að
enginn fundur var haldinn á vetrinum.
Áhugi á útvegsmálum virtist mér töluverð-
ur hjá útgerðarmönnum þar yfirleitt. Eg
hvatti þá mótorbátaeigendur þar til að
stofna vátryggingarfélag fyrir mótorbáta
sína, og virtust þeir álíta það bráðnauð-
synlegt, en hvorki gat eg fengið kallaðan
saman fund í deildinni, né fengið mótor-
bátaeigendur til að koma saman og ræða
málið. Útgerð er þar mikil, um 16 mótor-
bátar og fjöldi róðrarbáta, sem haldið er út
þaðan utar með firðinum.
Á Reyðarfirði dvaldi eg í tvo daga. Þar
er engin deild, en útvegsmenn þar óskuðu
helst sumir eftir að stofnuð yrði þar deild
úr Fiskifélaginu, en álitu samt að ekki
væri tiltækilegt að reyna það þá, vegna
þess að menn væru nú önnum kafnir að
útbúa sig til að taka á móti kaupafólki
og undirbúa útgerð sína fyrir sumarvertíð-
ina. 9 mótorbátar ganga þaðan til fiski-
veiða og nokkrir róðrarbátar, sem haldið
er úti utar með firðinum. Flestir þessir
róðrarbátar bæði af Eskifirði og Reyðar-
firði, halda til á Vattarnesi, Breiðuvík og
nokkrir í Seley. Á Eskifirði og Reyðarfirði
eru einu staðirnir hér eystra, sem staura-
nætur eru notaðar til síldarveiða á sumr-
ln að undanteknum (einum eða tveimur
stauranótum sem eru á Fáskrúðsfirði) og
hefir vanalega á sumrin veiðst svo mikil
sild í þær að útvegurinn þar hefir haft
næga síld til beitu og stundum meira, að
undanteknu sumrinu i sumar, því hér
eystra varð varla síldarvart á fjörðunum.
í júlí ferðaðist eg um Borgarfjörð, Vopna-
fjörð, Bakkafjörð og Skála á Langanesi.
Á þessúm slöðum eru engar fiskifélags-
deildir, enda mundi ekki vera hægt að hafa
þar slíkan félagsskap nema í Borgarfirði.
Ástæðurnar fyrir því skal eg greina hér
um leið og eg lýsi staðháttum hvers staðar
fyrir sig.
Á Borgarfirði er nú orðin lítil útgerð.
Var áður stór útgerðarstaður. Þaðan var í
sumar haldið úti nokkrum róðrarbátum,
en fiskirí var mjög litið, sem stafaði af ó-
gæftum og svo af beituleysi. Fiskirí hefir
mishepnast þar nú í mörg ár, ýmsra or-
saka vegna, en staðurinn liggur þó að
mínu áliti vel við fiskiveiðum ef fiskur
gengur á Héraðsflóann, en það hefir brugð-
ist í mörg ár. Eg hefi hugsað mér að
reyna að stofna þar í ár fiskifélagsdeild,
því eg tel líklegt að hún mundi geta þrif-
ist þar. Á Vopnafirði var engin útgerð í
sumar, því fiskur gekk þar aldrei á mið
þau er róðrarbátar sækja á. Fiskirí hefir
brugðisl þar í mörg ár að mestu. Áður
var þar mikil útgerð, sem alveg hefir lagst
niður á siðari árum, mest vegna þess að
fiskur hefir ekki gengið þar á grunnmið.
Reynt hefir verið fyrir nokkrum árum að
hafa þar mótorbáta-útgerð, en hún hepn-
aðist ekki bæði vegna þess að höfnin er
þar ekki trygg fyrir stóra bát í vondum
veðrum og ýmsra annara eríiðleika.
Innsiglingamerkin þar (vörðurnar) sem
sigla á eftir inn á höfnina hafa til þessa
verið í mjög vondu ásigkomulagi, þangað
til í sumar að þær voru hlaðnar upp úr
grjóti og sementi, og voru þær geaðar
þannig, að ljós gætu verið í þeim til að
lýsa skipum í myrkri, en hvert lugtirnar
hafa verið settar í í haust, veit eg ekki
með vissu, en víst er að slíkt hefir vita-
málastjórnin ekki látið auglýsa, sem henni
þó bar að gera. — Á Bakkafirði er mikill
útvegur að eins með róðrarbátum, en það