Ægir - 01.07.1923, Blaðsíða 10

112
ÆGIR
Jón Giiðmundsson.
M/k. »Barðinn« um 170 skpd.
1 Stykkishólmi sá eg engan vinnulaus-
an mann og mikil vinna verður þar,
komist það í framkvæmd, að bryggjan
verði endurbætt. Þegar að henni kemur
frá sjónum er hörmung að líta hvernig
hin dýra bryggja er komin á fáum ár-
um. Rað er aðallega bryggjuhausinn,
sem viðgerðar þarf. 1 Hólminum var
mér sagt, að viðgerð á honum væri á-
ætluð 180 þúsund krónur og sýnir það
ljóslega hver dýrtíð er nú, þar sem hin
stóra bryggja í Viðey kostaði 1907, að
eins rúmar 50 þúsundir, með slitlistum
og öllu sem henni fylgja bar sem hat-
skipabryggju. Bryggjan í Hólminum er
ætluð hafskipum og ilest þeirra eru
þannig leigð, að áhersla er lögð á, að
þau séu ávalt á floti meðan þau eru
fermd og afíermd og virðist svo, sem
þessu hafi verið lílill gaumur gefinn, er
hausinn var settur á þann stað, sem nú
er hann, þar sem bæði »Ceres« gamla
og fleiri skip hafa staðið þar um fjöru
og »rista« skip af þeirri gerð ekki mjög
djúpt. Rað væri stór skaði fyrir Stjrkkis-
hólmsbúa og aðra, er fé legðu fram, að
láta gera við bryggjuna fyrir 180 þús-
undir króna og það svo yrði kunnugt,
að við hana væri á köflum 10 feta dýpi
um fjörur, því bryggjan á svo að standa
i mörg ár og á þeim árum getur ýmis-
legt orðið, sem ekki er nú og meðal
annars geta þar komið skip, sem »rista«
16 fet með ákvæðinu »að ferma og af-
ferma á floti«.
Þegar bryggjan var smíðuð, mun þetta
atriði Iítið hafa verið athugað, en verði
það úr, að við bryggjuna verði gert, ættu
Stykkishólmsbúar að taka það með í
reikninginn, að við bryggju þeirra verði
það dýpi, sem þarf til afgreiðslu skipa,
einkum þegar kostnaður við aðgerð henn-
ar jafngildir þremur Viðeyjarbryggj-
um.
Við Stykkið að utanverðu er 17 feta
dýpi um fjörur. Rar hefði bryggju-
hausinn átt að vera og það var traust
— og fullkomlega eins mikið skjól og
við hausinn eins og hann er. Um þrengsli
milli Súgandiseyjar og Stykkisins, munu
þeir mest tala, sem vilja láta menn halda,
að þeir séu á mildu stærri skipum en
raun er á.
A ferð minni komst eg að þvi, að
menn telja vandkvæði á að fá slika
skipaskoðunarmenn, sem í lögum er fyr-
irskipað, og mátti við því búast. Hin
nýja reglugerð heimtar margt, sem hér
er óþekt áður, en gæta verður þess, að
hún fer ekki fram á neitt annað en það,
sem önnur ríki heimta i þá átt. íslenska
ríkið á millilandaskip. Þau verða að geta
sýnt haflærisskýrteini þegar þess er kraf-
ist, hvar í heimi sem er. Skoðun á fiski-
skipum og bátum er ekki strangari hér
samkvæml reglugerðinni en annarsstað-
ar er heimtað, en galli sá er, að hér
verður örðugt og dýrt að fá skoðunar-
menn slíka, sem lög krefjast, en þá er
að tjalda því sem til er. Reglugerðin er
sjálf landinu dýr og vinnan við hana
hefir kostað talsvert fé, en þvi fé hefir
verið snarað út til þess, að skoðun á
bátum og skipum kæmist í betra horl'
en verið hefir. Utnefningu skoðunar-
manna verður að vanda hið besta hvar
á landinu sem er, skoða fleytur eftir
bestu vitund, hafa það fyrir augum, að
skoðun fer fram til að tryggja eigur
manna og lif þeirra, sem á skipum vinna.
Rar sem stórskipasmiðir eru ekki til,
verður að nota þá, sem kunna að smiða
bát, til þess að skoða skrokk en formenn
athuga reiða og það, sem skipi fylgja
ber til öruggra siglinga. Hvað vélum á-