Ægir - 01.06.1926, Qupperneq 13

ÆGIR
105
sem svarar 79 pes. heilds.luverði. Þrátt
fyrir þetta lága verð, hefir þó enn verið lít-
ið keypt af norskum fiski, og er útlit fyr-
ir, að lítið sem ekkert verði af fiski á Bil-
bao-markaðnum í lok þessa mánaðar, en
uj)p úr því má gera ráð fyrir, að talsvert
af norskum fiski fari að berast þangað.
Það gefur að skilja, að meðan verðið á
norska fiskinum er eins Iágt og þetta, inun
vera nokkurn veginn vonlaust um að fá
hærra verð svo nokkru nemi fyrir ísl. fisk-
inn, því jafnvel þó svo sé nú komið, að
hann sé að öðru jöfnu tekinn fram yfir
þann norska, þá er hætt við að verðmun-
urinn megi ekki vera mikill til þess að
menn hverfi aftur að norska fiskinum, sem
fyrir fáum árum var þar svo að segja ein-
ráður. Það virðist því ekki vera annað ráð
vænna, fvrst um sinn, en að fylgja nokk-
urn veginn norska verðlaginu, og sjá svo
til hvort ekki raknar úr, þegar kemur fram
á haustið, því þá fer norski fiskurinn að
verða lítt seljanlegur þar.
Valencia: Birgðir munu vera þar mjög
litlar nú orðið af ekta Labrador; líklega
ekki vfir 100 smál. Af isl. Labrador Stjde
er aftur á móti giskað á að þar muni vera
kringum 500 smál., en salan er sögð treg
þar um þessar mundir. Verðið á isl. fisk-
inum er sagt að hafi verið til skamms
tíma 72—74 pes., en von er á nýrri send-
ingu þaðan næstu dagana, og er sagt að
móttakandinn að þeirri sendingu láti í
veðri vaka, að verðið muni þá verða sett
mjög mikið niður, jafnvel alt niður i 65
pes.
G. Egilson.
Sveitungatorrek.
I
„Oft hafið er hýrt, en við svipviðri svalt
það svellur með lielþrungnum bárum;
það gefur, — en tekur svo grátlega margt,
það gefur, en líka það hrífur óspart
og veldur svo volegum sárum.
Vjer hörmum þá rekka, sem Rán hafa gist,
þar beiskt grætur móðir, sem bur hefir
en ríkust er sorgin þar heima,
misst,
og brúðurin, sem fyrir skemmstu’ hafði
kysst
þann ástvin, sem aldrei má gleyma“.
Svo kvað Steingrímur Thorsteinsson eft-
ir hið hörmulega mannskaðatjón á Patreks-
fjarðarhöfn 5. sept. 1904, er 13 menn sukku
þar í sæ í einum svip. Mörgum Patreks-
firðingi er enn minnisstæð sú stund, er
„Bergþóra" sigldi út af höfninni með fána
á miðri stöng. Vertiðarlokin höfðu þá orð-
ið þau, að skipið færði Seltirningum 12
lík í lestinni, að likindum mesta „sorgar-
farm“, sem fluttur hefur verið hafna á milli
á íslandi.
Sagan endurtekur sig si og æ. Sorgarat-
hurðirnir eru tíðir á landi voru, og kemur
í ýmsum stöðum niður. Ætlun mín er eigi
sú að rekja hjer margar harmsögur. Það
yrði of langt mál. Þá er jeg skrifa þetta
— lokadaginn, 11. maí — minnist jeg ýmissa
inanntjóna frá fyrri timum, en hugfastast er
mjer nú, hvilíkt afhroð eitl hjerað hefur
goldið á síðustu tveim vetrarvertiðunum,
það hjerað, sem var forðum vettvangur
manntjónsins, er áður var á vikið.
í voðaveðrinu, sem skall á 7. febr. f. á„
fórust með allri skipshöfn togararnir:
Fieldmarschal Robertson úr Hafnarfirði og
Leifur heppni úr Reykjavík. Á þeim voru
alls 67 manns, 61 íslendingar og 6 Englend-
ingar, en af báðum skipshöfnunum voru 11