Ægir - 01.09.1926, Qupperneq 26

190
ÆGIR
stormar voru tíðir og hjeldu rekísnum
burtu og hindruðu lagnaðarís. Annars var
allmikill stórís við suðurodda landsins
öðruhvoru til júníloka, en lítill úr því og
norður með ströndinni, á fiskimiðunum
víst með allra minsta móti. Við austur-
ströndina var altaf lítið um ís, tiltölulega
mest í júní, en náði þó þar sem mjóst er
milli Grænlands og íslands (út af Vest-
fjörðum) ekki út yfir vanaleg takmörk.
Hér við land var því óvenjulítið uin ís,
nærri islaust; dálítið hrafl var ytst á Húna-
i'lóa í júní og nokkurir borgarís-jakar út
af Straumnesi (og nokkurir á Hala) í á-
gúst. — í sámræmi við þetta var sjávar-
hitinn hér við land yfirleitt nokkuð hærri
en í meðalári, ekki hvað síst við NA- og
A-ströndina í apríl—mai.
Á Newfoundlands-grunnunum var ís
með meira móti uin vorið.
B. Sæm.
Útfærsla landhelginnar
við Færeyjar.
1 lögþinginu færeyska 1924 var rætt um
að fá landhelgina færða út á nokkrum stöð-
um við eyjarnar, svo að svæði, sem annars
eru talin utan landhelgi yrðu friðuð fyrir
hotnvörpu. Fyrir þinginu 1925 lá fyrir bréf
frá dónismálaráðuneytinu danska um hvaða
svæði það væri einkum, sem óskað væri eft-
ir að fá friðað, og var þess jafnframt getið,
að lítil líkindi væru til að stórveldin feng-
ust til að ganga inn á nokkra frekari út-
færslu á landhelginni; en stjórnin tjáði sig
fúsa til að hefja samninga um þetta atriði
og vinna að framgangi þess svo sem auðið
væri.
Nefnd sú i lögþinginu, sem hafði með
þetta mál að gera svaraði dómsmálaráðu-
neytinu og gaf hinar umbeðnu upplýsing-
ar, sömuleiðis voru merkt á sjókorti þau
svæði fyrir norðan og vestan eyjarnar,
sem óskað væri eftir að fengjust friðuð.
Dómsmálaráðuneytið hefir nú skrifað
lögþinginu þannig, um árangur málsins:
„Á lögmætum fundi Lögþingsins 1925
var samþykt áskorun til stjórnarinnar,
um að hefja samning við hlutaðeigandi
stórveldi um að banna botnvörpuveiðar á
tveimur nánar ákveðnum svæðum fyrir ut-
an landhelgi við Færeyjar.
í tilefni af þessu tilkynnist yður hérmeð,
að reyndir hafa verið samningar við ensk
stjórnarvöld og reynt að komast að sam-
komulagi um friðun á nefndum fiskisvæð-
um, en ómögulegt hefir reynst að fá sam-
þykki ensku stjórnarinnar við þessuin til-
mælum lögþingsins.
Sömuleiðis hefir danski sendiherrann i
London átt í samningum við formenn fé-
lags hreskra botnvörpueigenda, um að fé-
lagið af frjálsum vilja gengi inn á, að ekki
væri fiskað með botnvörpu á nefndum
svæðum. Formaðurinn lofaði að leggja það
fyrir fundi fulltrúaráðsins, þó að hann
sjálfur persónulega væri því mótmæltur,
enda urðu svör félagsins í samræmi við það.
Hérmeð fylgir frá utanríkisnáðuneytinu
útdráttur úr umræðunum i enska þinginu í
neðri málstofunni viðvíkjandi ýmsum at-
riðum er snerta landhelgina og í samræmi
við þær lætur fulltrúi ensku stjórnarinnar
þess getið þann 22. marz 1926, að enska
stjórnin lialdi fast við þriggja fjórðungs-
mílna landhelgi og muni setja sig eindreg-
ið upp á móti öllum kröfum um útfærslu
hennar, að því er fiskiveiðarnar snertu.“
K. B.
Síldveiði Norðmanna við ísland.
Heimfluttar 11. sept. 1926: 59.330 tunnur
Heimfluttar 11. sept. 1925: 129.000 tunnur