Ægir - 01.10.1926, Page 8

196
ÆG I R
eignast verðbréf og vilja koraa því af sér
aftur, er engin viss staður til þess að leita
að kaupanda, heldur verður hann að fást,
ef nokkur er, nieð því að fara auglýsinga-
leið, eða íneð einhverri annarskonar leit.
Má jafnvel kveða svo að, að fyrir verðbréf
sé hér engin markaður. Eigandi má frekar
gjöra ráð fyrir að mega sitja með þau
hvort honum er það Ijúft eða leilt.
Það þarf ekki að fara mörgmn orðum um
það, hve óviðfeklið, jafnvel bagalegt slíkt
fyrirkomulag gétur verið. A hagstæðum
tíma kaupir einhver verðbréf, vér getum
sagt hlutabréf í eign, sem þá lítur út fyrir
að gefa góðan arð. En tímarnir breytast.
Eignin verður arðlaus um stund, þó hún ef
til vill haldi verðgildi sínu. Og eigandi á
erfitt með að eig'a arðlausan höfuðstól;
hann þarf að koma honum í gjaldgenga
mynt, sem gefur vöxtu. Atvikin geta yfir
höfuð hagað því svo til á margan hátt, að
sá þarf á fé sínu að hálda, sem hefir fest
það, er öðruvísi stóð á. Til þess geta margar
leiðir legið, alt frá fjárskorti lil l'járafla;
kröfur viðskiftalífsins banna kyrstöðuna;
þær heimtá að fyrir þá eign fáisl fé, sein fé
hefur verið látið fyrir, ef gildi liennar á
ekki að rýrna.
Til þess að þetta færist í lag, þarf því að
koma upp miðstöð, svipað því, er tiðkasl
erlendis, þar sem verðbréfaviðskifti fara
alment fram, þar sem menn geta haft viss-
an greiðan aðgang, hvort heldur snertir
kaup eða sölu.
Um nokkurn tíma hefur hér slaðið vísir
til kauphallar, Kaupþing Reykjavíkur, sem
að sjálfsögðu ætti að verða slík miðstöð. Og
greti það komist á mundi tvent ávinnast. í
fyrsta lagi það, að Kaupþingið, sem hing-
að til liefur aðallega verið viðskiftafrétta-
stöð og samkomustaður til viðtals og kynn-
ingar á meðal kaupsýslumanna, án frekari
framkvæmda, stígi þar spor í áttina til þess
að verða sú viðskiftámiðstöð, sem því var
upphaflega ætlað að vera. Og í öðru lagi eru
líkur til, að þannig rættist úr áðurnefndum
annmörkum á verðbréfaviðskiftum. Á
hverjum kaupþingsdegi, sem nú er mið-
vikudagur í viku hverri, væru þau verðbréf,
er ætluð væru til sölu, lögð fram og boðin
upp. Mundu þá ekki einungis mörg við-
skiftatækifæri bjóðast, sem annars kæmu
ekki, heklur myndi einnig er viðskifti færu
fram myndast verðlag á bréfum, er sýndi
bæði eiganda og öðrum hvers virði eignin
er álitin á hverjum tíma. Og þetta síðast
nefnda hefur talsverða þýðingu. Því
hræðsla við að selja of lágt eða kaupa of
dýrt er viðskiftahindrun, sem sjálfsagt
kemur ekki síður fram á þessu sviði en
öðrum.“..........
Það virðist ekki síður ástæða lil að birta
verð á afurðum landsmanna á miðstöð, þar
sem allir, er kaup vilja gjöra eða selja, geta
fengið að vita hið sanna og rétta verð, á viss-
uiu dögum og ákveðinni stundu. Það
mundi verða eins affarasælt og hlaup þau
milli manna til að fá upplýsingar um verð,
sem útgerðarmenn nú verða að sætta sig
við og auk þess mynda samheldni.
Rvík 11. okt. 1926.
Sveinbjörn Eyilson.
SÍLDVEIÐI
á öllu landinu þann 9. október 1926. í Ivryddað bræðslu
Saltað
U m d æ m i : tunnur tunnur mál
ísfjarðar .... 10.791 354 5.354
Siglufjarðar .. 72.405 33.582 40.441
Akureyrar .. .. 19.919 4.002 29.624
Seyðisfjar.ðar . . 10.618
Samt.!). okt’26: 113.733 37.938 75.419
Samt. 9. ókt.’25: 215.011 39.099 146.722
Fiskif jchic/ íslunds.