Ægir - 01.04.1932, Blaðsíða 6

92
ÆGIR
Skýrsla
erindrekans í Norðlendingafjórðungi
fyrir jan.—marz 1932.
Það er nú eins og vant er, að frá litlu
markverðu er að segja af sjávarútvegin-
um hér hjá oss, fyrstu mánuði ársins og
þó því fremur nú, en nokkru sinni áð-
ur, sem erfiðleikar og fjárhagsvandræði
eru stórfeldari og tilfinnanlegri en áður
hefur þekkst, um langan tima. Þetta er
svo alkunnugt, að óþarlt virðist að gera
þar um langt mál. — Þó verður ekki
hjá því komist, að nokkru leyti i sam-
bandi við sumt er hér fer á eftir, að
drepa á það, að fjárhagsleg afkoma sjáv-
arútvegarins hér nyrðra eftir síðast ár
með þess mikla atla, er svo bágborin,
að fjöldi manna var og er í stökuslu
vandræðum með að geta haldið útgerð
sinni áfram, svo að allt verður að takmarka
sem mest, jafnvel kaup á nauðsynleg-
ustu veiðarfærum, hvað þá heldur um-
bætur á bátum, skipum og öðrum veiði-
tækjum.
Að þvi er árið 1931 snertir, er hvorki
um að kenna aflaskorti né heldur gengd-
arlausum tilkostnaði við útgerðina, þó
hann hins vegar vafalaust hefði getað
verið minni, á sumum sviðum, meðjöfn-
um árangri, því kostnaður hafði alment
minkað mikið frá því, sem undanfarið
hafði tiðkast. — Það er hin hraklega
sala á mestöllum fiskinum, eða þeim
hluta hans, sem settur var í umboðs-
sölu, er þessu veldur og svo i þokkabót
öll ráðsmennska Síldareinkasölunnar,
sem út yfir tekur allt aunað. — Síldar-
einkasalan, er þrengt var upp á þá menn
er undir henni áttu að búa, annarsveg-
ar og umboðssalan á fiskinum okkar
hins vegar, hafa slegið úlgerð og afkomu
norðlenzkra útgerðarmanna ogsjómanna
þeim sárum, er seint munu gróa og
aldrei ættu að gleymast.
Fjórðungsþing fiskideilda Norðlendinga,
er sat i nóv. sl., skildi þetta vel og tók
til meðferðar ýms mál, er útgerðina varð-
ar beint eða óbeint, þar á meðal ýmsa
sparnaðarviðleitni og þau tvö mál, ernú
voru nefnd. En þar sem fjórðungsþing-
in engan veginn eru fulltrúasamkonia
allra útgerðarmanna og sjómanna á fé-
lagssvæðinu, af því þeir eru ekki allir i
fiskifélagsdeildunum, taldi þingið sig ekki
bært um að gera verulega ákveðnar til-
lögur eða bindandi ráðstafanir fyrir út-
gerðarmenn og sjómenn í heild og af-
réði þvi, að boða til almenns fulltrúa-
fundar í janúar, sem svo var haldinn og
sóttur af fulltrúum víðsvegar að úr fjórð-
ungnum.
Fundurinn gerði ýmsar samþykktir
um sparnað við útgerðina, breytti nokk-
uð ráðningarkjörum og kauptaxta frá
því, sem verið hafði árið á undan, og
viðvíkjandi fisksölunni, fordæmdi fund-
urinn með öllu, alla umboðssölu, og á-
kvað að reyna að koma á fót skipulags-
bundnum sölusamlögum i hverri veiði-
stöð, og ailsherjarsambandi fyrir allan
fjórðnnginn um sölu á söltuðum fiski, í
hverri. mynd sem er, og ennfremur á
nýjum fiski til útflutnings í kæliskipum,
þá tima ársins, er við ælli.
Nefud manna, kosin af fulltrúafund-
inum, vann svo að samning lagaupp-
kasts fyrir sveitasamlögin og fyrir Sam-
band samlaganna. — Þessi plögg voru
svo send fjölriluð til allra veiðistöðva
fjórðungsins, með áskorun um að senda
skrifleg svör, innan siðuslu mánaðamóla.
— Mér vitanlega hafa engin slík svör
borist nefndinni, en í þeim veiðislöðv-
um er ég hef heimsótt síðan, hafa menn
að visu fúslega jálað og viðurkent brýna
nauðsyn þessa máls, en ekki treyst sér