Ægir - 01.07.1933, Blaðsíða 17
ÆGIR
183
lent heilu og höldnu í viðsjálla veðri.—
Halldór heitinn var ekki einn þeirra,
sem vilja skifta sér af sem flestu og
dreifa kröftum sínum í afskiftum opin-
berra mála. Hann baðst jafnan undan
sveitarstjórnarstörfum og öllum félags-
mála- eða nefndastörfum, en leitaði sér
sæmdar í að vinna óskiftur að atvinnu-
rekstri sínum og heill fjölskyldu sinnar,
enda átli hann ágætu heimilislífi að fagna.
Hann kvæntist 1902 Guðríði Mósesdóttur,
góðri konu. Eignuðust þau 7 börn og
eru 5 þeirra á lífi, uppkomin og mann-
vænleg.
Halldórs Pálssonar mun jafnan minnst
sem eins helzta dugnaðar- og sæmdar-
manns í sínu byggðarlagi.
Með Halldóri fórust þessir þrír menn,
þeir:
1. Jón Helgason, fæddur 25. marz 1912,
sonur Helga Tómassonar sjómanns í
Hnífsdal. Helgi hafði um fjölmörg ár
verið háseti Halldórs heitins og jafnan
bans hægri hönd í sjóferðum.
2. Guðfinnur Einarsson, fæddur í sept.
1912, sonur Einars Guðleifssonar á Iíollsá
í Grunnavíkurhreppi.
3. Gunnar Guðmundsson, fæddur 16.
jan. 1914, sonur Guðmundar Jónssonar
í Holungavíkur-seli á Hornströndum.
Allir voru þeir vaskleikamenn.
Kr. J.
Gömul skip.
Þar sem sjómenn eru samankomnir,
berst tal þeirra oft að skipum, sem þeir
hafa unnið í, gæða þeirra, galla, hraða
°- s. frv. Sumir sjómenn tala vart um
annað í sínum hóp og minnast þá ýmsra
skipa með andagt, bæði þeirra, sem hafa
verið heimili þeirra og einnig annara,
sem þeir hafa heyrt getið.
Til eru nafnfræg skip, nöfn þeirra
þekkjast um allan heim, og þeirra er
minnst löngu eftir þau eru annaðhvort
týnd eða höggin upp.
Við höldum fiskirit, lesum í þeim, að
þetta eða hitt skip sé móðurskip við
hvalaveiðar suður í höfum, en höfum
ekki hugmynd um hvaða skip hér um
ræðir og varðar heldur ekkert um það,
munu flestir segja, en þar sem sjómenn
hér tala oft um hraða skipa — er bezt
að láta þá heyra lítið eitt um seglskipið
»Lancing« og taka það vegna þess, að
við höfum séð nafn þess á prenti, í
norskum fiskiritum, sem móðurskip á
hvalaveiðum.
Seglskipið »Lancing« var áður frakk-
neskt gufuskip, var eign »Compagnie
Transatlantique« og hélt uppi ferðum
milli L’Havre og New-York í 23 ár. All-
an þann tíma hét skipið »Pereire«. Það
var 2.546 nettotons, smiðað á skipasmíða-
stöð Roberts Napier í Glasgow og hljóp
af stokkunum árið 1866.
1 öllum þeim ritum, sem skýra frá
ferðum hinna mörgu langferðaskipa og
hraða þeirra, eru þau skipin venjulega
efst á blaði að gæðum og hraða, sem
hinn ameríski snillingur Donald McKey
teiknaði og smíðaði. T. d. sigldi skipið
»Lightning« á einum sólarhring 437 sjó-
mílur, og er það met að halda þeim
hraða svo lengi og í dagbókum skipsins
»James Baines«, stendur, að skipið hafi
einu sinni siglt samkvæmt skriðmæli 21
sjómílu á klukkustund, en hve lengi er
ekki getið, en því má ekki gleyma, að
fyrr á tímum voru skip miklu betur
mennt en siðar varð og auðið að minnka
segl, áður en tjón hlaust af, er þannig
er siglt.
Þegar »Lancing« hætti Ameríkuferð-