Ægir - 01.04.1936, Blaðsíða 9

Æ G I R
togari kom inn með 140 föt af lifnr og
cBttu það að vera 140 tonn, eftir gamla
reikningnum, en fiskurinn mun ekki
liafa verið eins mikill, og þanhig má
telja íleiri, en ílest skipin liafa verið 12
—10 daga i túr.
Sild mun hafa verið hér í flóanum í
allan vetur og hefur ]>orið við, að hún
hefur k-rækst á lóð. Um 0. april lagði
Norðmaður sildarnet í Miðnessjó og
fékk 12 tunnur í 2 net.
Hinn 2. apríl var hátur frá Reykjavík
djúpt út af Eldeyjardranga. Þar sá hann
mikið af hvalíiski, þar á meðal hrefnur,
sem stukku hátl í loft upp. Á þessu svæði
var sjórinn rauðhrúnn og litaskipti greini-
leg; taldi hann það sildarátu.
Fiskalli á öllu landinu hls. 93, sýnir
aílahrögð i veiðistöðunum og á hls. 3Ö
i Ægi nr. 2 þ. á., sé/t hátatala i lielztu
veiðistöðum.
Laugardag fyrir páska, 11. april 193G.
Svdnbjörn Egilson.
Leið villa
hefur slæðst inn í skýrslu erindrekans
i Vestfirðingafjórðungi á I)ls. 65 í sið-
asta 0)1. Ægis, Þar eru ísfiskallatölur
Steingrimsfjarðar settar undir Súganda-
tjörð, en isfiskaílinn úr Súgandafirði hef-
ur i'allið niður.
Málsgreinar þessar frá hendi höl'. eru
á þessa leið :
Ur Súgandafirði nam hátaísfiskurinn
á timabilinu sept.—des.: 110,349 kg.
þorskur, 45,053 kg. ýsa, 13,415 kg. lúða,
6,219 kg. steinbítur.
Ur Steingrimsfirði var flultur út l)áta-
ísfiskur i september: 29,924 kg. þorskur,
42,000 kg. ýsa, 10,568 kg. steinbít o.s.frv.
Lesendur eru ennfremur heðnir að
ulhuga, að tailan um þorskaílann á að
<S7
vera á I)ls. 63, en skýrslan uni síldveið-
ina á að vera á hls. 64, eins og lesmál-
ið hendir lil.
Skýrsla
erindrekans í Austfirðingafjórðunííi
frá áramótum til 1. apríl 1936.
Að skrifa skýrslu um alburði á sviði
íiskveiðanna i Austfirðingafjórðungi þá
3 mánuði, sem af eru þessu ári er tæp-
ast ha'gt, með öðru móti en þvi að syngja
þá raunarollu um liskleysi, kreppu og
vandræði fólks, sem nú hljómar daglega
i eyrum manna. Ekki svo að skilja, að
j>essi söngur sé ástæðulaus, eða að menn
herji sér frekar en ástæða er lil, en þelta
lætur orðið svo illa í eyrum og hlýtur
auk ])ess að vera illl til aflestrar, að ég
vil tæpast biðja afsökunar á því, þótl ég
fjölyrði ekki mikið um þessa hluti nú,
vil ég heldur hiðja menn að lifa með
mér í voninni um, að ástæða verði lil
siðar að segjafrá eínhverju á þessu sviði,
er veki meiri vorhug en ítarleg frásögn
um ástandið nú mundi gera. Þó verður
ekki komist hjá því að herja ofurlítið
humhuna.
Það er engin nýjung hér eystra, j)(')tt
ekki fáist mikil hjörg úr sj(» tvo fyrstu
mánuði ársins. Þótl það liafi ekki ó-
sjaldan borið við, að nokkur alli sé kom-
inn á land á Suð-Austurlandi í marz-
hyrjun. En að afli hafi hrugðist eins
hraparlega til marzloka og nú, mun vera
einsdæmi hin síðari ár, eða síðan farið
var að stunda þorskveiði á þessum tima.
Eins og menn vita, var árið 1935 eitl-
hvert það allra örðugasta fyrir útveginn
hér um slóðir, er menn niuna. Ástandið
hjá úlvegsmönnum þannig, að fjöldinn
af þeim vissi ekki hvorl þeir gætu liald-