Ægir - 01.04.1936, Blaðsíða 11

Æ G I R
89
hafnarleysi, standa sínum velferðarmál-
um fvrir þrifum.
Þessir viðburðaríku og erfiðu tiinar,
hafa komið mönnum til að liugsa um
það; sem er að gerast í athafnalífi okkar
Islendinga, og kemur þar sjávarútveg-
urinn fyrst og fremst lil greina. Því allt
stendur og fellur með honum.
Því að eins getur velmegun ríkt með-
al okkar íslendinga, að sjávarútvegnum
sé sýnd sú viðleitni sem frekast er hægt
að veita til þess, að liann standist sam-
keppni nágrannaþjóðanna, að hann sé
endurbættur en ekki látinn ganga til
rýrnunar. Er þetla eitt af þeim mörgu
verkefnum sem skipstjórastéttin með engu
móti getur lálið afskiptalaust. Eins og
ég minntist á áðan, eru samtökin innan
skipstjórastéttarinnar of lítil og það er
sjáanlegt, að vakni hún ekki til með-
vitundar um orkugildi samtakanna, til
viðreisnar sínum velferðarmálum, fer af-
staða hennar innan þjóðfélagsins stöð-
ugt versnandi. Brýn nauðsyn er því að
sameina krafta hennar með landssam-
bandi. Hvert einstakt félag innan þess-
arar stéttar þarf að standa i beinu sam-
handi við heildina, og þau þurfa öll að
leggja sameiginlega óskifta krafta til við-
reisnar og þróunar, sinum velferðarmál-
um.
A þann hátt getur hún tekið ákvarð-
anir, sem ekki er hægt að forsmá. Hún
á sjáll' að hafa tillögurétt um öryggis-
mál á sjó, og láta lagfæra það sem á-
bótavant er. Því það er auðsætt mál, að
engum er kunnugra um þá hluti en
einmitt þeim mönnum, sem svo að segja
eru daglega á sjó og verða varir við svo
margt, sem ábótavant er. Mætti i þessu
sambandi nefna sérstaklega, vita og sjó-
merki. Það eru óteljandi verkefni er
skipta þessa stétl, er liggja í vanhirðu,
en þó þau séu eigi talin hér upp, sem
vrði allt of langt mál, þá skipta mörg
af þeim Jiað miklu máli, að þau eru
flestum kunn, Allir liljóta að vera sam-
mála um, að einasta leiðin lil að ná full-
um árangri, er að sameinast um fram-
gang sinna velferðarmála.
G. 0.
Fiskideildir í Suður-Noreg’i.
Fiskifélagsdeild sú í Noregi, seni nefn-
ist Östlandske fiskeriselskap, hélt aðal-
fund í Kristjansand hinn 17. apríl. Þar
var rætt um, hvort fiskimenn á Snður-
og Austur-Noregi eigi að halda áfram
félagi, sem embættismenn og fiskkaup-
menn stjórna, eða félagar sýni sig menn
til að stjórna því sjálflr. Fiskimenn kring
um Oslófjörðinn hafa tekið stjórn fiski-
félagsdeildar sinnar, í sínar eigin hendur,
svo stjórn og félagar eru allir fiskimenn,
og fleiri deildir vinna að því sama. Nú-
verandi stjórn í Östlandske fiskeriselskap
hefur stungið upp á því, að af 8 mönn-
um í stjórn, mættu 6 vera fiskimenn, en
talið er óliklegt, að þessi tilraun til að
hjarga hinum gamla félagsskap, komi
að haldi.
Um miðjan marz sl. héldu norskir
fiskimenn fjölmennan fund í Verdal, til
að ræða um dragnótaveiðar í Þránd-
heimsfirði. Fyrir hönd fiskimálaráðs,
mætti Finn Devold, og hélt hann fyrir-
lestur.
A fundinum var farið hörðum orðum
um fiskimálaráðið og gerðir þess og bor-
in fram svohljóðandi lillaga:
»Fiskimenn og aðrir áhugamenn um
fiskveiðar, 400 að tölu, sem mættir eru
á fundi í Verdal, beina þeirri áskorun
lil ríkisstjórnarinnar, að hún hið bráð-
asta komi því í framkvæmd, að bann-