Ægir - 01.07.1941, Síða 18

188
Æ G I R
Vetrar- og vorvertíðin í Vestfirðingafjórðungi 1941.
/ 5. tbl. „Ægis“ var greint frá því, hvernig vetrarvertíðin á Suður-
landi hafði gengið, og hefir hlaðið orðið þess áskgnja, að mörgum liefir
þátt fengur í þeim upptýsingum, sem þar komu fram. Hér á eftir muu
verða reynt að draga fram þýðingarmestu atriðin, er snerta vetrar-
og vorverlíðina í Vestfirðingafjórðungi. Þótt vitneskja sú, sem fyrir
liendi er um þessa hluti, sé ekki eins mikil og víðtæk og æskilegt væri,
þykir eigi ástæða til að draga að birta yfirlit um útgerðina á þessum
slóðum, í þeirri von, að cinlwern líma síðar verði hægt að fá frekari
fregnir. Upplýsingar þær, sem eftirfarandi frásögn styðst við, hefir
Kristján Jónsson, erindreki Fiskifélagsins í Vestfirðingafjórðungi sent
blaðinn.
Steingrímsfjörður.
Ondverðlega á árinu var þar ágætur afli og
hélzt nokkurn tíma, en er á leið vetur dróg
mjög úr honum, og mátti heita lélegur um all
langt skeið. Talsverð fiskihrota kom á grunn-
mið í maímánuði, en hélzt stutt. — Beitu-
skortur hefir verið talsverður á köflum og ofl
valdið frátöfum við róðra. — ísfisktökuskip
keyptu fisk í janúar, en síðan ekki meira fyrr
en í júnílok. Vegna þess, hve erfitt hefir reynzt
að fá skip til að kaupa fisk á þessum slóðum,
hefir afkoma útgerðarinnar þarna orðið hlut-
fallslega miklu lakari, en hún hel'ði annars
geta orðið. Óvenju margir bátar hafa í sumar
gengið til veiða úr Steingrímsfirði og Bjarnar-
firði, eða alls 10 þiljaðir vélbátar og 30 opnir
vélbátar.
Gjögur og Djúpavík.
Stuttan tima í vor var dágóður afli á þess-
um slóðum, en síðan bafa aðeins örfáir hátar
róið þaðan, og ekki sótt sjó nema endrum og
sinnum.
Hornstrandir—Aðalvík.
Ágætur afli var þarna fyrri hluta vors.
Gengu þá 19 árabátar til veiða á þessum slóð-
um, nær allt tveggjamannaför, auk þess gengu
2 þilfarsbátar og 4 opnir véíbátar úr Aðalvík.
Aflinn á vélbátana var tiltölulega miklu lakari
en á árabátana. Hæstur vorhlutur á þessum
slóðum fékkst á tveggjamannafar úr Aðalvík,
og nam hann 1500 kr. frá þvi í apríl og til
júníloka.
Grunnavík og Hesteyri.
Fjórir vélhátar gengu úr Grunnavík í vor,
en tveir frá Hesteyri. Vorafli Grunnvíkinga er
talinn sæmilegur, en talsvert lakari hjá Hest-
eyringum. Hæstu vorhlutir hjá Grunnvíking-
um nema um 1200 kr.
Ogurvík, Ogurnes o. fl.
Alls gengu 8 og 9 vélbátar til veiða á þessum
slóðum i vor, en þó nninu þeir ekki allir hafa
stundað róðra að staðaldri. Afli var frekar rýr
en hlutir eigi að síður óvenju góðir, eftir því
sem menn eiga að venjast þarna. Hæstu vor-
hlutir eru taldir nema röskum 1000 kr.
Súðavík.
Þaðan gengu 4 opnir vélbátar og 5 þilhátar
8—17 rúml. Aflamagn trillubátanna var svipað
og hjá þeim, er vciðar stunduðu í Mið-Djúpinu.
Vélbátarnir „Valur“ (formaður Árni Guð-
mundsson) og „Óli“ (formaður Þórður Sig-
urðsson) eru sagðir hafa fengið hæsta hluti,
eða nálega 4500 kr. frá áramótum til miðs
júlí.
Isafjarðarkaupstaður.
Telja má, að afli stærri hátanna sé yfirleitt
góður, þó að lcngst af hafi verið tregfiski,
hæði í vetur og vor. Það sem veldur því, að
aflamagn útilegubátanna er fullkomlega í
meðallagi, er hið hagstæða tíðarfar og háa is-
fiskverð, sem hvorttveggja hefir ýlt undir það,
að sjósólui hefir orðið meiri en jafnan áður.
Af útilegubátunum hefir vélb. „Valhjörn"
i