Ægir - 01.04.1954, Síða 3
Æ G I R
MANAÐARRIT FISKIFÉLAGS ISLANDS
47. árg. I Reykjavík — apríl—maí 1954 | Nr. 4—5
Áð lokinni vertíð.
Vertiðin, sem nú er nýliðin lijá, hefur
yfirleilt verið mjög góð. Reyndar hefur
aflasæld ekki verið jafn mikil alls staðar og
kemur hvort tveggja til óhagstætt veðurfar
og lítil fiskgengd, sem sums staðar er talin
stafa af mikilli ágengni togara á bátamið,
og á það einkum við um Vestfirði. Afli í net
var nokkru minni en árið áður, þegar Vest-
mannaeyjar eru undan skildar og Þorláks-
höfn.
Hinn aukni afli er einkum talinn árangur
af útfærslu landhelginnar, hans gæti þeim
mun meira, sem lengra líður frá því að
henni var komið í kring. En einnig ber að
hafa það í huga, að samkvæmt áliti fiski-
fræðinga okkar, er nú tekið að gæta i aflan-
uin mjög sterkra árganga, sem þó muni enn
nieira láta til sín taka næstu árin en orðið
er. Þegar saman fer útilokun togara á helztu
bátamið og meiri fiskgengd vegna aukn-
ingar þorskstofnsins, mætti ætla, að á næst-
nnni yrði mikil aflasæld á vetrarvertíð hjá
bátaflotanum. Menn trúa því einnig, að
Þorskveiði á handfæri geti orðið allmikil
yfir sumartímann og sér þess nú víða vott,
sá útvegur aukist til muna þegar á þessu
sumri. Opnir vélbátar verða einkum not-
nðir til þessara veiða svo og þiljubátar þeir,
sem áður stunduðu dragnótaveiðar yfir
sumartimann. En bátaflotinn íslenzki á ekki
Uema að hálfu leyti afkomu sína undir
borskveiðunum, síldveiðarnar fyrir Norður-
iandi eru hans annað athvarf, ef svo mætti
orða það, þótt þær hafi síður en svo reynzt
honum það nú um skeið. Hvort svo reynist
enn í sumar veit enginn fyrir.
Afkomu togaraútgerðarinnar er nú þannig
komið, að forsvarsmenn hennar telja loku
fyrir skotið, að gera togarana út nema að-
stæður breytist frá því, sem nú er. Ástæðu-
laust er að rifja hér upp, hvað þessu veldur.
Hefur Alþingi þegar kosið nefnd til þess að
kynna sér hag togaraútgerðarinnar og
benda á úrræði til bóta að rannsókn lokinni.
Verður að vænta þess að úr rætist, svo að
ekki komi til þess, að hinum dýru og mikil-
virku framleiðslutækjum, sem togarnir eru,
verði ekki lagt við festar.
En afkoma útgerðarinnar er ekki nema
öðrum þræði undir því komin, hvernig afl-
ast. Hitt er ekki ininna um vert, hver eftir-
spurnin er eftir þeim vörum, sem unnar eru
úr aflanum og hvert verð fæst fyrir þær.
Það sem af er þessu ári, hefur sala á hrað-
frystum fiski gengið svo greiðlega, að fram-
leiðslan hefur farið samtímis á markað og
hún hefur verið tilbúin til útflutnings.
Sama gegnir úm framleiðslu fiskmjölsverk-
smiðjanna. Öðru máli hefur gegnt um skreið
og saltfisk. Enn er nokkurt magn af skreið
ófarið, er framleitt var á fyrra ári og enn
fremur hefur verð á henni fallið allmikið
frá því, sem var fyrri hluta árs 1953. í þessu
sambandi ber á það að líta, að slcreiðarfram-
leiðsla íslendinga í ár verður mun minni en
Framhald á sídu 96.