Ægir - 15.03.1957, Síða 9

ÆGIR
59
Skömmu áður en vertíð lauk, hafði ver-
!ð saltað í alla gerða sölusamninga, en
Það hefur ekki komið fyrir í fjölda ára.
Gekk illa að ná samningum um viðbótar-
sölur, enda óttuðust margir kaupendur,
að of mikil saltsíld kynni að berast á
^arkaðinn. Síldarútvegsnefnd tókst þó að
aá samkomulagi við síldarinnflytjendur
1 Sovje.tríkjunum um sölu á nokkru við-
bótarmagni þangað, en þar sem nokkurn
fíma tók að koma þessari sölu í kring
hafði verið ákveðið að stöðva söltun þar
t'l séð yrði, hvort viðbótarsölur tækjust.
Hafði þá verið saltað í um 25 þús. tunnur
af venjulegri saltsíld umfram samninga.
h*ó var heimilt að halda áfram söltun á
aokkru magni af sérverkaðri síld. Stöðv-
uain hafði þó mjög lítil áhrif á söltunar-
^agnið, þar sem svo til engin síld veiddist
t*a daga, sem hún stóð yfir. Nokkurar
°anægju gætti vegna þeirrar ákvörðunar
að stöðva söltunina, einkum meðal sjó-
nianna, enda menn orðnir vanir því, síð-
an síldarleysistímabilið nyrðra hófst, að
ðh söltunarhæf síld, sem berst að landi,
tekin til söltunar. Menn virðast vera
búnir að gleyma því að í eðlilegum síld-
ai'árum, er aðeins hægt að salta lítinn
hluta síldaraflans, þar sem markaðir eru
j^jög takmarkaðir. Má t. d. geta þess, að
Það var m. a. einn aðal tilgangurinn með
®tofnun Síldarútvegsnefndar að koma í veg
yrir, að saltað yrði meira magn síldar,
en uiarkaðirnir þyldu hverju sinni, en
ffeyrnsluþol saltsíldar er, sem kunnugt er,
^Jög lítið. Sérstaklega hefur verið nauð-
synlegt að gæta þessa síðustu árin, er
söltuð hefur verið svo til eingöngu
suemmveidd síld, en geymsluþol hennar
er venjulega talið mun minna en síldar,
Sem söltuð er síðar á vertíðinni.
Síldarsaltendur og aðrir þeir, sem síld-
arrnálum eru kunnugir, vita af gamalli og
ýrkeyptri reynslu, að ætíð verður að
aSa söltuninni í samræmi við sölumögu-
eika og geta smávægileg mistök í þessu
ffni valdið íslenzkum hagsmunum stór-
k°stlegu tjóni.
Vevbi og söltun Suðurlandssíldar.
Síldveiðarnar sunnanlands og vestan
hófust síðarihluta júlímánaðar. Fjölgaði
veiðiskipum ört eftir að vertíð lauk norð-
anlands og munu þau hafa verið flest í
byrjun september eða hátt á annað
hundrað skip (nákvæmar tölur eru enn
ekki fyrir hendi).
Veiði var allgóð útaf Snæfellsnesi og í
Isafjarðardjúpi framan af, en minnkaði
er líða tók á ágúst og lauk á þessu
svæði um mánaðamótin ágúst—september.
Á undanförnum árum hefur bezti
veiðitíminn á aðalveiðisvæðinu í Faxa-
flóa og umhverfis Reykjanesskaga, verið
frá síðari hluta ágúst og fram í miðjan
október. Að þessu sinni brást veiði að
verulegu leyti á þessu tímabili og hættu
flestir bátar veiðum, er líða tók á sept-
ember. Um miðjan október fór afli að
glæðast á ný og hófu þá margir bátar
aftur veiðar. er hætt höfðu í september.
Hélzt ágætis veiði allt fram í desember,
þegar gaf á sjó, en tíðarfar var mjög
óhagstætt allan þennan tíma.
Söltun hófst óvenju snemma eða í júlí-
lok á Vestfjörðum, Snæfellsnesi og Akra-
nesi, enda síldin á norðanverðu veiði-
svæðinu fi’á upphafi vertíðar mjög feit.
I höfnunum við sunnanverðan Faxa-
flóa og á Suðurnesjum hófst söltun um
miðjan ágúst en var mjög lítil framan af
vegna þess hve lítið veiddist og síldin
var horuð. Aðalsöltunin á þessu svæði og
Akranesi fór fram síðari hluta vertíðar
og var fljótlega saltað í gerða fyrirfram-
samninga. Tókst Síldarútvegsnefnd að
selja nokkuð viðbótarmagn af Suður-
landssíld, svo að aldrei kom til stöðvunar
á söltun.
Heildarsöltun Suðurlandssíldar nam
116.319 tunnum og skiptist þetta magn
sem hér segir á hinar ýmsu söltunar-
hafnir:
1956 1955 1954
Iveflavík og nágr. , , 34.906 24.218 24.813
Akranes 23.011 20.240 15.562
Grindavík 16.388 14.318 5.785