Ægir - 15.10.1958, Blaðsíða 7

ÆGIR
349
þar sem eingöngu eru notaðar sérstaklega
mótaðar rafmagnsleiðslur. Þær mynda
i'afmagnssvið sín á milli og hafa reynzt
vel við túnfisk.
2. Mögulegar veiðiaðferðir:
Rafmagnsvarpan. Rafmagn er hægt að
nota með tvennskonar árangri við tog-
veiðar:
1. Með bættum gæðum aflans, með því
að stytta dauðastríð fisksins.
2. Með aðdráttarverkun að opi raf-
skauta-vörpunnar.
a. Gæði fisks, sem veiddur er í vörpu,
eru að mörgu leyti lakari en þess fisks,
sem veiddur er í net. í poka vörpunnar
þjappast fiskurinn saman og þar reynir
hann mikið á sig, sem skaðar gæði hans.
Óeinangruðum leiðslum er komið fyrir
í poka-möskvunum, en þaðan eru leiðsl-
ur að sláttstraumstæki um borð í skipinu.
Orkuþörfin við þennan búnað er innan
við 50 kW.
b. Rafskautavarpan hefur kosti fram
yfir venjulegar vörpur. Með raískautum,
sem komið væri fyrir framan við vörpu-
opið (m. 21. IV—V) er fiskurinn „dreg-
inn“ að opinu og deyfður áður en hann
styggist af vörpunni. Einn af aðalkostum
þessarar vörpu er að hún getur náð fiski
sem er nokkra metra ofan höfuðlínunnar.
Deyfður vegna sláttstraumsins, mun fisk-
urinn sökkva og lenda í vörpunni sem á
eftir kemur, (sjá ,,hugmynd“ nr. 21 V).
„Fiski-segullinn“ (Einkaleyfi Deth-
Mynd nr. 22: LóSningar, sem sýna áhrif lengdar togvírsins á dýpt vörpunnar og hæ'5 vörpuopsins.
1. liöfuðlína! 2.„Lastrichs“; 3. fótreipi; 4. hleri; 5. lóð fyrir framan neðri enda vængs; 6. togvír.