Ægir - 15.10.1958, Blaðsíða 11

Æ GIR
353
s-
Eldri <rerð
Mynd nr. 26.
Lóðningar frá gamalli gerð bergmálsdýptar-
mælis og frá nýrri gerð með botnloka. Þær sýna
þorsk- og ýsutorfur fast við botninn. Hra'Si
skipsins 4 hnútar. í Barentshafi í apríl 1957.
Dr. Fahrentholz segist hafa unnið að
þessari nýjung um langan tíma og að
árangurinn sé mjög góður. Þá segir hann
frá mæli með tveim C. R. T. útfærslum
(fisksjám), sem hann framleiðir. Önnur
sýnir sviðið frá skipi til botns en hin er
til að kanna minna svið, eða 15 mtr. í
einu. Að lokum segir hann frá „asdic-
búnaði“ með fjórum föstum botnstykkj-
beggja megin við kjöl skipsins. Með
skiptara, sem hafður er uppi í brúnni,
er valið á milli þessara botnstykkja, svo
hægt er að senda láréttan geisla í fjórar
mismunandi áttir út frá skipinu. Við hag-
stæð skilyrði, segir hann að lokum, er
hægt að finna torfur í nokkur hundruð
metra fjarlægð frá skipinu.
Þessum útdráttum og lauslegu þýðing-
um á erindunum, sem lögð voru fram á
fundinum í Hamborg, er nú lokið. Ég
vona, að einhvern fróðleik megi í þeim
finna, þó augljóst sé, að þar er ekki um
neinar verulegar nýjungar að ræða, og
mikið af því, sem hér hefur verið endur-
sagt, er íslenzkum fiskimönnum þegar
kunnugt.
Ég geri ráð fyrir, að einna mesta at-
hygli veki erindi Juergen Dethloff, um
fiskveiðar með rafmagni, enda ekki að á-
stæðulausu. En mér finnst svo margt
vanta í erindi hans, t. d. um fisktegundir,
hvar tilraunir hans hafi verið gerðar, um
hvaða fisktegund sé að ræða á myndun-
um o. fl., að manni finnst, að sagan sé
ekki öll sögð. Enda kvartar hann yfir ó-
sanngjörnum skrifum um rafmagnsveið-
ar að um þær hafi verið ritað af van-
þekkingu.
Manni dettur þó í hug, hvers vegna
þessi veiðiaðferð sé ekki orðin almennari,
fyrst hún er svona einföld. Tilraunir J.
Dethloffs eru áreiðanlega hinar merkileg-
ustu og eiga skilið athygli. Grundvallar-
atriðin eru mjög líklega rétt, og hann
segir, að tækin séu til — en endarnir ná
þó ekki saman einhverra hluta vegna.
Á fundum sem þessum, þar sem koma
m. a. fulltrúar ýmissa framleiðenda, er
varla við því að búast að þar sé sagt frá
öllu því, er fyrirtæki þeirra vinna að eða
hafa hug á að framleiða, það eru þeirra
,,hernaðarleyndarmál“. Ég geri ráð fyrir,
að að baki hverri nýrri tegund mæla
eða fiskileitartækis, sé oft margra ára til-
raunastarf og undirbúningur. Því er það,
að sjaldan er almenningi sagt meira á
Framhald á bls. 356.