Ægir - 01.04.1966, Blaðsíða 9

ÆGIR
103
undanfarin 4 ár í síldveiðinni norðanlands
austan.
Skv. yfirliti, sem Jakob Jakobsson, fiski-
fræðingur, hefur gert, hefur þróunin á
þessum fjórum árum verið þessi:
>,Ár tslenzk síld: Norsk síld:
1962 ........... 53% 47%
1963 ........... 29% 71%
1964 ........... 13% 87%
1965 .......... 6,5% 93,5%
Taflan sýnir þannig, að hlutur íslenzku
síldarinnar hefur minnkað úr 53% 1962 í
aðeins 6,5% á s. 1. ári. Full ástæða er til
að ætla, að á sumri komanda muni síldar-
afHnn norðanlands og austan eigi síður en
a s. 1. sumri og hausti byggjast á göngum
noi'ska síldarstofnsins á lslandsmið.“
Deilur um bræSslusíldarverSiS.
Eins og fyrr segir byrjaði síldveiðin
^4. maí og var ágæt fyrstu vikurnar. Síld-
ai’verksmiðjurnar höfðu flestar orðið
ovenju síðbúnar vegna hafíssins, sem lá
yrir Norðausturlandi og Austfjörðum
rarn í miðjan maímánuð og vegna mikilla
endurbóta, sem unnið var að hjá flestum
Sl‘darverksmiðjum á þessu svæði.
Fylltust þrær verksmiðjanna, sem næst
asu miðunum 5. til 10. júní. Jafnframt
°ni í ljós, að síld sú, sem aflaðist, var
j^íög mögur. Var verðmæti afurða úr
jverju máli bræðslusíldar af þeim sökum
'/ —116 krónum minna á þessum tíma, en
agetlað meðalverðmæti á venjulegum veiði-
tlIUi
a.
Eigendur verksmiðja þeirra, sem verið
tilbúnar að hefja vinnslu í byrjun
eiðitímans, töldu sig ekki geta greitt nema
g ‘ krónur fyrir málið af þessari síld,
em^væri samt miklu hærra verð en greitt
feii fyrir samskonar bræðslusíld á Suður-
^esturlandi skv. ákvörðun Verðlags-
a s sjávarútvegsins.
sín er^a^srað sjávarútvegsins hóf fundi
o a Um bræðslusíldarverðið norðanlands
nustan hinn 21. maí. Kom þá fram, að
verð á síldarlýsi og mjöli hafði hækkað
frá því um sama leyti árinu áður og einn-
ig var reiknað með meira lýsismagni úr
máli vegna hagstæðrar útkomu 1964.
Námu þessar hækkanir alls 40—50 krón-
um á mál. Hinsvegar voru horfur á því, að
ekki myndi nást tilsvarandi hækkun á
saltsíld, en verðmunur á bræðslusíld og
síld til söltunar hafði farið minnkandi
undanfarin ár. Ef þessi munur ykist enn,
var talin hætta á því að svo erfitt myndi
að fá síld til söltunar, að hætta yrði á því
að saltsíldarmarkaðirnir töpuðust.
Ekki náðist samkomulag um það í Verð-
lagsráði að flutningasjóður síldveiðiskip-
anna skyídi starfa áfram með svipuðum
hætti og árinu áður. Að vísu mun ekki
nema einn eða tveir fulltrúar hafa verið
því andvígir, enda hafði starfsemi sjóðs-
ins reynzt vel árinu áður.
Hinn 18. júní, þegar haldnir höfðu ver-
ið 11 fundir um bræðslusíldarverðið í Verð-
lagsráðinu án þess að samkomulag tækist,
var málinu vísað til yfirnefndar. Nefndin
starfaði dagana 21.—25. júní.
Hinn 24. júní voru gefin út bráðabirgða-
lög, sem heimiluðu að taka kr. 10,00 gjald
af hverju máli bræðslusíldar, er aflaðist á
síldarvertíðinni eftir 15. júní, til verðjöfn-
unar milli bræðslusíldar og síldar til sölt-
unar og til greiðslu í flutningasjóð síld-
veiðiskipanna og til þess að styrkja fersk-
síldarflutninga af fjarlægum miður til
Norðurlandshafna.
Yfirnefndin kvað upp úrskurð sinn hinn
25. iúní. Skyldi verðið vera kr. 235,00 á
málið, en kr. 10,00 á mál skyldi haldið
eftir skv. heimildarlögunum frá 24. júní
í því skvni, sem þar greinir, af þeirri síld,
sem veiddist eftir 14. júní. Lægra verð,
kr. 190.00 fyrir málið, skyldi srreitt fyrir
síld. sem landað hafði verið fram til 14.
júní. að þeim degi meðtöldum.
Skv. bráðabirgðalögunum skyldi greiða
af umræddu gjaldi styrk til flutninga á
fersksíld af fjarlægum miður til Norður-
lar.dshafna í tilrauna- og atvinnubótaskyni
Framhald á bls. 107.