Ægir - 15.08.1967, Side 15

261
ÆGIR
ftiinnkandi vestan landgrunnsins. Norðan-
iands var mikið þörungamagn í maímán-
uði og einnig er svæðið var rannsakað aft-
Ur í júníbyrjun. Þetta seinna hámark mun
sennilega stafa af ísreki upp að landinu
ttiilli þess er athuganir fóru fram. Mikið
^Þagn þörunga reyndist einnig vera á
svæðinu milli Langaness og Jan Mayen og
u hryggnum milli Islands og Færeyja.
Nokkur rauðáta var á svæðinu vestan
Islands, en fyrir Norðurlandi var átu-
snautt að kalla, nema hvað lítilsháttar 1 j ós-
áta var um 30—50 sjóm. norður af Mel-
rakkasléttu. Á svæðinu austan fslands milli
Færeyja og Jan Mayen var víðast allgóð
rauðáta, einkum norðan til. Vegna hins
ovenju mikla sjávarkulda hefur vöxtur
rauðátunnar verið hægfara og ber nú mun
meir á fullornum dýrum af vetrarkynslóð-
inni en raunin hefur verið sama tíma und-
anfarin ár.
3. Síldargöngur•
Aðalsíldarmagnið var í maímánuði á
svæðinu frá 65°00 N að 67°30 N milli
00°30 A og 02°00 V. Síldin var fremur
óstöðug. Torfurnar voru yfirleitt niðri á
100—200 faðma dýpi yfir daginn, en komu
allt upp á 10—20 faðma í stuttan tíma
yfir lágnættið. Vestan 2° v.l. fannst lítið
síldarmagn í maímánuði. Þó varð vartvið
síldartorfur í hlýjum sjó um 10°00 V og
65°30 N, en því miður hamlaði veður frek-
ari athugunum á þessu svæði.
f júní fannst allmikið magn síldar á
Framhald á bls. 265