Ægir - 01.04.1975, Síða 14

Ýmsar aðferðir komu til greina, þegar ver-
ið var að búa til þennan mæli, en sú sem the
White Fish Authority taldi öruggast var sú
að tengja mælinn sjálfum spiltrommunum.
Aðferðin var síðan tiltölulega einföld; það
var komið fyrir rafmagnsþreifara sem gaf
merki, ef málmhlutur hreyfðist innan 10 mm
fjarlægðar frá honum og slíkur málmhlut-
ur er bóla eða hnappur á sjálfri trommunni.
Þannig eru taldir snúningarnir. í hvert skipti,
sem bólan fer framhjá þreifaranum, það er
við hvem snúning, sýnir mælirinn tilsvarandi
lengd vírsins, sem hífst hefur inn eða slakað
verið út. Talan hækkar, þegar slakað er út
en lækkar þegar híft er inn. Það þótti valda
ruglingi að mælirinn sýndi lengdina í metr-
um, ef víralengd var mæld með tainingu á
snúningi trommunnar, og því verður skip-
stjórinn að hafa við höndina hjá mælinum
breytingartöflu, ef hann vill sjá lengdina jafn-
harðan í föðmum. Það er þó unnið að því að
mælirinn sýni lengdina í föðmum, en það er
nokkru flóknara kerfi en að aflesning sé í
metrum.
Til greina getur komið að tengja mælikerf-
ið blökk með víraátaksmæli, en þeirri aðferð
fylgir sá ókostur að blökkin vill slitna og
breytist þá eitthvað mælingin og virarnir
liggja misjafnlega vel í blökkunum og það
hefur einhver áhrif að því er virðist á msel-
inguna. Talning á snúningi trommanna þótti
þvi öruggari.
Eftir því, sem segir í Fishing News í nó-
vember er þessi brezki víralengdarmælir svo
þaulprófaður orðinn að hægt er að fara að
hefja framleiðslu á honum og standi nú yfir
Scunningar við framleiðanda, en þess er ekki
getið hver hann sé. Auðvelt ætti þó að vera
að hafa uppá þvi.
Skipstjóri á skuttogara hefur orðið ærið
af mælum og tækjum að fylgjast með, enda
menn á einu máli um að nauðsynlegt sé að
hafa menn í brúnni meðan verið sé að kasta
eða hífa upp. Nú bætist einn mælirinn við,
en hann hlýtur að vera til mikils gagns, eins
og hinir mælarnir. Þessi býr þó ekki til fisK
frekar en hinir.
F I S K V E R Ð
Framhald af bls. 100
Yerð á íiskbeinum og slógi
Yfirnefnd Verðlagsráðs sjávarútvegsins hef-
ur ákveðið eftirfarandi lágmarksverð á fisk-
beinum, fiskslógi og heilum fiski til mjöl-
vinnslu frá 15. mars til 31. maí 1975:
a) Þegar selt er frá fiskvinnslustöðvum til
f iskmj ölsverksmið ja:
Fiskbein og heill fiskur, annar
en síld, loðna, karfi og steinbít-
ur, hvert kg ................... kr. 0.85
Karfabein og heill karfi, hvert
kg ............................... kr. 2.35
Steinbítsbein og heill steinbítur,
hvert kg ..................... kr. 0.55
Fiskslóg, hvert kg................ kr. 0.38
b) Þegar heill fiiskur er seldur
beint frá fiskiskipinu til fisk-
mjölsverksmiðja:
Fiskur, annar en síld, loðna,
karfi og steinbítur, hvert kg .. kr. 0.74
Karfi, hvert kg .................... kr. 2.04
Steinbítur, hvert kg ........... kr. 0.48
Verðið er miðað við, að seljendur skili frarn-
angreindu hráefni í verksmiðjuþró. — Karfa-
beinum skal haldið aðskildum.
Reykjavík, 25. mars 1975-
Verðlagsráð sjávarútvegsins-
Verð á loðnu
Yfirnefnd Verðlagsráðs sjávarútvegsins hef-
ur ákveðið eftirfarandi lágmarksverð á loðnu
til bræðslu frá og með 23. mars til loka loðnu-
vertíðar 1975:
Hvert kg ........................ kr. 1-50
Verð á úrgangsloðnu frá frystihúsum skal
vera 10% lægra en ofangreint verð.
Verðið er miðað við loðnuna komna á flutn-
ingstæki við hlið veiðiskips eða löndunartæki
í verksmiðju.
Reykjavík, 22. mars 1975-
Verðlagsráð sjávarútvegsins-
Framhald á bls.