Ægir - 01.01.1981, Blaðsíða 60

í upphafi veðurspár kemur stormaðvörun, sé
reiknað með að veðurhæð nái stormi eða 9 vind-
stigum á einhverjum miðanna umhverfis landið.
Oft er það svo, að rætist slík stormspá, reynist
veðurhæð hafa orðið 9 vindstig og ekki meiri. Ég
vil hins vegar vekja athygli á því að í
stormaðvörun felst að veðurhæð geti orðið 9
vindstig eða meiri, og er brýnt að menn séu á
varðbergi og geri sér grein fyrir því, að það er ekki
á valdi veðurfræðinga að segja af nákvæmni fyrir
um, hversu hátt yfir 9 vindstig veðurhæðin fer.
Kannski verður hún 11-12 vindstig. Allir ættu að
gera sér ljóst að mjög óvanalegri veðurhæð eða
óvenju afbrigðilegu veðri verður sjaldnast spáð
með nægilegum fyrirvara. Þótt stormur hafi reynst
vægur í síðustu 10 skiptin sem aðvörun var með
spánni og jafnvel ekki komið, þá er óráð að álykta
af því, að 11. stormurinn verði það líka. Gleymum
ekki að veðurspáin á sín takmörk.
Skipstjórnarmenn vil ég svo hvetja sérstaklega
til að láta Veðurstofuna vita af því í gegnum næstu
strandarstöð, ef þeir lenda í stormi á svæði þar sem
slíku hefur alls ekki verið spáð.
Freistandi væri að nefna fleiri atriði, en ég held
ég ljúki þessu spjalli með því að benda á, að óráð-
legt er fyrir þá sem eiga eitthvað undir veðri að
byggja eingöngu á sjónvarpsveðurfregnum, sem
aðeins eru fluttar einu sinni á sólarhring. I sjón-
varpinu er með notkun veðurkorta reynt að gefa
yfirlit yfir þau veðurkerfi sem á kreiki eru og lýsa
veðurhorfum, og vonum við að það sé mikilvægur
stuðningur við veðurfregnir í útvarpi. En veðrið er
einfaldlega svo breytilegt að hver sá sem vill hafa
full not af veðurþjónustunni þarf að fylgjast með
hverri veðurspá í útvarpinu. Hérlendis verður
aldrei hjá því komist að hafa vakandi auga með
veðrinu jafnt að nóttu sem degi.
Lög og reglugerðir
Framhald af bls. 39
skal tilkynnt sjávarútvegsráðuneytinu, áður en hún
hefst hverju sinni. Verði slíkar áætlanir ekki látnar
í té, getur ráðuneytið ákveðið, hvenær viðkomandi
togarar, skuli láta af þorskveiðum. Útgerðaraðilar
eru bundnir við áætlanir sínar og verða að leita
samþykkis ráðuneytis, ef þeir vilja breyta þeim.
3. gr.
Við ákvörðun á því, hversu lengi skip láta af
þorskveiðum hverju sinni gilda eftirfarandi reglur:
1. Upphaf tímabils miðast við þann tíma, er skip
kemur í höfn til löndunar afla úr síðustu veiði-
ferð fyrir tímabilið.
2. Lok tímabilsins miðast við þann tíma, er skip-
ið heldur til þorskveiða á ný.
3. Sigli skip með afla til löndunar erlendis og
reynist þorskur yfir leyfilegum mörkum sbr. 4.
gr., telst sá tími er fer í siglingar með afla út og
til heimahafnar aftur ekki með í tímabili veiði-
takmörkunar á þorski.
4. gr.
Á þeim tíma, sem togskip láta af þorskveiðum
samkvæmt 1.-2. gr. má hlutur þorsks í heildarafla
hverrar veiðiferðar ekki nema meiru en 15%.
Þorskur má þó nema allt að 25% af heildarafla
einstakra veiðiferða, enda fari samanlagður daga-
fjöldi, sem þær veiðiferðir taka, ekki yfir 40 daga.
Fari þorskafli yfir leyfileg viðmiðunarmörk
samkvæmt 1. mgr. verður það, sem umfram er,
gert upptækt samkvæmt lögum um upptöku ólög-
legs sjávarafla.
5. gr.
Komi fiskiskip með afla að landi á tímabili, sem
þorskveiðar eru bannaðar samkvæmt 1.-2. gr., og
hlutur þorsks í aflanum reynist hærra en leyfilegt
er samkvæmt 4. gr., skal svo litið á, að hér sé um
ólöglegan afla að ræða, og hann gerður upptækur,
sbr. 4. gr., nema í ljós komi, að veiðar hafi ekki
verið stundaðar á þeim tíma, sem þorskveiðar eru
óheimilar. Sama gildir komi fiskiskip að landi eftir
lok tímabils, hafi afli að einhverju leyti fengist á
tímabilinu.
6. gr.
Sjávarútvegsráðuneytinu er heimilt að setja nán-
48 — ÆGIR