Ægir - 01.01.1981, Blaðsíða 18

Hjalti Einarsson:
Markaðsmál
Forseti,
góðir þingfulltrúar.
Fjórðungsþing fiski-
deilda á Austfjörðum
haldið á Djúpavogi 26.
og 27. september 1980,
ályktaði um markaðsmál
þannig:
,,1. Unnið verði að
fullum krafti við
að auka og efla
markaðsleit, fyrir
íslenskar sjávarafurðir allsstaðar sem því
verður við komið.
2. Þau sölusamtök sjávarafurða, sem fyrir
eru í landinu, vinni að því að koma á öflugu
sölu- og markaðskerfi í Evrópu, Afríku og
víðar, og tryggi þar með öruggari sölu og
markaði.
3. Utanríkisráðuneytið styðji jafnframt út-
flutningssamtökin við frekari markaðsleit
og upplýsingaþjónustu betur og meira en
verið hefur til þessa.”
Aðrar deildir hafa ekki ályktað um markaðsmál.
Þó hefur fjórðungsþing í Norðurlandsfjórðungi
sent frá sér svohljóðandi tillögu til stjórnar Fiski-
félagsins:
„Fjórðungsþing fiskideilda í Norðlendinga-
fjórðungi haldið 18. október 1980, skorar á
stjórn Fiskifélags íslands að fá mann kunnugan
markaðsmálum til að flytja erindi um þau á
næstkomandi Fiskiþingi.”
Stjórnin hefur orðið við ósk Norðlendinganna
og fengið hingað Sigurð Markússon, sem er manna
kunnugastur og hæfastur til að fjalla um markaðs-
mál. Þá hafa þingfulltrúar fengið í hendur greinar-
gerð Jónasar Blöndal um skipan sölumála. Það er
því ekki þörf á að ég fjalli ítarlega um markaðsmál
í framsöguerindi, og mun því aðeins drepa á ein-
staka þætti.
Ég tel að Fiskiþing ætti að styðja tillögu Aust-
firðinganna varðandi markaðsleit og markaðskerfi
i Evrópu og viðar. Sú stefna sem þar er bent á er
þegar mótuð af sölusamtökunum og í fullu sam-
ræmi við það sem gerst hefur og er að gerast eins
og Sigurður Markússon hefur þegar sýnt fram á.
Varðandi þátt utanríkisráðuneytisins er rétt að
geta þess að vissir samningar við austantjaldslönd-
in eru að forminu til milliríkjasamningar og gerðir
af sölusamtökunum með aðstoð viðkomandi ráðu-
neyta. Sendiráðið í Moskvu hefur þá veitt ómetan-
lega aðstoð, svo dæmi sé nefnt. Til þess er hins-
vegar ekki ætlast að embættismenn, ráðherrar eða
kjörnir stjórnmálamenn, annist fisksölu. Til
Vestur-Evrópu hafa fiskafurðir farið í vaxandi
mæli á undanförnum árum. Þar eru markaðir að
vísu all-sveinugjarnir, enda ferskur fiskur seldur á
uppboðsmarkaði en frosinn fiskur háður framboði
og uppboðsverði á ferskum fiski. í Vestur-Evrópu
er verið að efla sölustarfsemi, t.d. samþykkti Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna á aðalfundi á s.l. vori:
í fyrsta lagi að opna söluskrifstofu í Þýskalandi,
og í öðru lagi að auka starfsemina í Bretlandi en
þar var skrifstofa fyrir. Unnið er að undirbúningi á
vegum S.H. og munu báðar samþykktirnar verða
framkvæmdar á næstu mánuðum. í áðurnefndri
skýrslu Jónasar Blöndal eru athyglisverðar upplýs-
ingar um markaðshlutdeild íslands í innflutningi
til Bretlands. Hliðstæðar upplýsingar komu fram
hjá Sigurði Markússyni áðan. Hér verður því að-
eins drepið á örfáar tölur. Árin 1977, 1978 og 1979
var hlutdeild íslands þessi í innflutningi hrað-
frystra fiskafurða til Bretlands:
1977 10%
1978 15%
1979 20%
Hlutur íslands hefur tvöfaldast en á sama tíma
hefur hlutdeild Noregs minnkað úr 52% í 42% og
Færeyja úr 5% í 4%.
Ég mun nú skýra frá nokkrum tölum varðandi
þorskvinnslu frystihúsa innan vébanda Sölu-
miðstöðvar hraðfrystihúsanna sem sýna þróunina.
Vegna þess hve fyrirvari er lítill varð ég að notast
við þær tölur sem mér voru nærtækastar, þ.e. frá
S.H. Þá ber að hafa í huga að tölurnar sýna fryst-
ingu eingöngu og gefa ekki rétta mynd af sölu.
Birgðir við áramót eru mismiklar auk þess sem út-
flutningur er nokkrum vikum á eftir vinnslunni.
Þá ber þess að geta að flakapakkningar eru yfirleitt
unnar fyrir ákveðna markaði, en blokkapakkn-
ingar síður, sama pakkning fer oft bæði í vestur og
6 — ÆGIR