Ægir - 01.04.1985, Qupperneq 25

sam meðan torfurnar endast á
s a hátt óg síldveiðiflotinn
ast^^ aidið UPPÍ góðri veiði nán-
.;,Uns síðustu síldinni hefur
Ven& dælt um borð.
höfó8ar aiiir sí'darstofnar Evrópu
, 0u hrunið komu fiskifræð-
re fr sér sarnan um viðmiðunar-
Vrs, UrtN aðtara eftir þegar veiðar
Su 'svftar 4 nýjan leik.
vprifm má segja að miðað hafi
inn sóV'ð að hrygningarstofn-
a goðri leið að ná þeirri lág-
2SStfrð sem fyrr á árum
|Un 'I3655 að geta af sér mið-
einm 6°a góða ar8an8a- Þá var
vaer''trn'ðað við Það að nýliðun
knrv! ,orn'n * samt lag eftir við-
SlUDbreSt>rri ára.
bann”f sNdveiðar höfðu verið
|en„ 3 ar var a& sjálfsögðu ekki
alrl.,Ur/ f,nnt að nota svokallaða
^eð^srl laðferð tN að
ann færo °8 þróun síldarstofn-
við v Pess stað varð að notast
óháðarerðlr-,Sem voru a|gerlega
aðforX shdarafla. Þessum
köfh Uum hefur ver'ð lýst í
8eta'h eraðframanen rétterað
ðrennsuS að þær eru einkum
arrnlr, k°nar' Niðurstöður síld-
að gp 'n®a hafa ver'ð notaðar til
ástand? nSr Pre'n fyrir iaróun 08
ar. r norsk'íslensku síldarinn-
vegarer^mxisaðferð‘n hefur hins
til að fwf- nær ein8öngu notuð
ástandtídaSt feð breytin8um °8
innar ensku sumargotssíldar-
Norói .Stærb síldarstofna í
rnerg(SrS)0nUm var reiknuð út frá
meðsn „nýklakinna síldarlirfa
en hin S'dveiðar voru bannaðar
frmðin ^ sfðustu ar baha fiski-
stofnan8ar.Sem rannsaka síldar-
daemi fcij Norðursj° farið að
berSrná| ndln8a °g notfært sér
stíefma Saðferðina tfl að mæla
eraðsn° nanna Þar- Sömu sögu
erak 0p8)ýumsíldarst°fnaÍSkag-
málsmLinattesat Þar sem ber8'
notuö gln er eingöngu
Rétt er að geta þess að flestir
þessara stofna eru að rétta við
eftirhrunið. Þannig hófust veiðar
á íslensku sumargotssíldinni
þegar fyrir 10 árum þ.e.a.s. á
þeim tíma þegar síldveiðar voru
bannaðar á flestum öðrum
stofnum. Þessi síldarstofn náði
sér svo fljótt sem raun varð á eftir
hrunið vegna þess að tveir góðir
árgangar klöktust út 1971 og
1974 þrátt fyrir mjög lítinn
hryggningarstofn. í þessu sam-
bandi er rétt að hafa í huga að
árferði á íslandsmiðum batnaði
mikið í byrjun 8. áratugarins eftir
kalárin 1965-1969. Fiskveiði-
bannið frá 1971-1975 kom í veg
fyrir að stofninn yrði gersamleg
uppurinn og olli því að honum óx
mjög hratt fiskur um hryggeftir að
árferði lagaðist eins og að framan
greinir.
Þegar síldveiðar voru bann-
aðar í Norðursjónum var hrygn-
ingarstofninn þar kominn niður
undir 200.000 tonn en er nú að
minnsta kosti 800.000 tonn. Það
sem meira er um vert er það að
þessi hrygningarstofn hefur getið
af sér að minnsta kosti þrjá sterka
árganga. Það er af þessum sökum
sem ráðlagt hefur verið að hefja
síldveiðar í Norðursjó á nýjan
leik. Eftirtektarvert er að Norður-
sjávarsíldin hefur náð sér þrátt
fyrir gífurlegar ólöglegar veiðar á
smásíld á árunum 1980-1983.
Engum vafa er þó undirorpið að
síldveiðibannið sem var í gildi
1977-1979 átti stærstan þátt í
því að hrygningarstofninn var
ekki alveg þurrkaður út og hélst
nógu stór til þess að geta af sér
stóra árganga við góð skilyrði og
það eru þessir árgangar 1980-
1982 sem hafa að verulegu leyti
lifað af hið mikla smásíldardráp
og bætast í stofninn á árunum
1983-1985.
Síldarstofninn vestan Skot-
lands náði sér svo fljótt sem raun
varð á vegna þess að síldveiði-
banninu var fram fylgt í 2-3 ár
þannig að stofninum hætti að
hnigna ogekki varð um viðkomu-
brest að ræða.
Við suðurströnd írlands hefur
síldarstofninn náð sér að nokkru
leyti vegna þess að í hann hefur
bæst góður árgangur en enginn
vafi er þó á því að hinar miklu
ólöglegu síldveiðar sem fram
hafafarið þrátt fyrir síldveiðibann
hafa seinkað því að stofninn næði
sér.
Á það var minnst hér að framan
að norsk-íslenska síldin var í raun
fyrsti síldarstofninn sem hrundi í
norðaustur Atlantshafi. Á 6. ára-
tugnum var þetta stæsti síldar-
stofn í víðri veröld og þá var
ÆGIR- 133