Ægir - 01.04.1985, Blaðsíða 27

^íld á 1. 0g 2. aldursári hafa
Pánnig numið allt að 160.000
tonnumáári. Sagt er að þetta
Se aukaafli sem komi með
e°kkur þúsund tonnum af
ristlingi og trúi því hver sem
b)
Árstíðabundið veiðibann
e ur verið notað að því er
u aha Þessa síldarstofna.
því er varðar íslensku
umargotssíldina miðar þetta
að h a^Undna Sliciveiðibann
Því að veiðarnar séu ein-
an8is stundaðar á þeim tíma
rsins þegar síldin er feitust og
plAtar dest lii söltunar. Þetta
1 'r einnig að nokkru leyti
m norsk-íslensku síld ina. Að
q'u 6r varðar árstíðabundið
s!toveiðibann í Norður-
sJonum árin 1981 og 1982
e|ndist það að því að reyna
trV8gja að veiðar væru ein-
n§ls stundaðar syðst í
_ oroursjó. við vestanvert
°t and hafa síldveiðar verið
annaðar á hrygningartím-
num til að forðast örtröð síld-
ue' iskiPa á hrygningarstöðv-
Væðislokunum hefur verið
e'tt hér við land til að koma í
r6® 'Vrir veiðar á smásíld.
til S'slokanir við Noreg eru
a° korna í veg fyrir síld-
e'oar þar sem mestu og þétt-
er u torfurnar hafa verið. Þetta
8ert vegna þess að ein-
n.Urn veiðiskipum hefur
, r'o úthlutað svo smáum
h °tUni ab vonlaust er fyrir
síu an veiða bar sem einhver
er ab ráði. Svæðislok-
v U[H ' Norðursjónum hefur
r' beitt til að vernda þá
að r n S6m ekki hafa náð sér
lenft U ^ett veiðar hafi verið
sj ar a öðrum hlutum
h / ursjávarsíldarinnar. Illa
s|-iUr tehist til um framkvæmd
ra reglna. Svæðisloku num
vestan Skotlands hefur verið
beitt til að koma í veg fyrir
veiðar á hrygningartstöðv-
unum eins ogað framan getur.
d) Síldveiðunum hefur í öllum
tilvikum verið stjórnað með
ákvörðunum um leyfilegan
hámarksafla. Hér við land
hefur leyfilegum hámarksafla
fyrst verið skipt milli rekneta-
skipa og hringnótaskipa og
síðan hefur hringnótaaflanum
verið skipt milli einstakra
skipa. Á sama hátt hefur leyfi:
legum hámarksafla í Noregi
verið skipt milli hringnóta-
skipa og netabáta. Kvótar
einstakra skipa hafa miðast
við stærð áhafnar og eru oftast
örfá tonn á mann. Leyfilegum
hámarksafla í Norðursjónum
hefur verið skipt milli þjóða. I
mörgum löndum er þessum
kvótum síðan skipt annað
hvort milli útgerðarfélaga eða
skipa. Misjafnlega hefur
gengið að framfylgja reglum
um leyfilegan hámarksafla í
hinum ýmsu löndum. Þá ber
að geta þess að takmarkanir á
aflafrá degi tildags eða innan
hverrar viku eru algengar.
Niðurstaðan er sú að í flestum
Evrópulöndum hefur löggjöf
verið samþykkt sem gerir það
mögulegt að setja nánast
hvers konar reglur um síld-
veiðar enda þótt misjafnlega
gangi að framfylgja þeim.
e) Reynt hefur verið að koma á
sóknartakmörkunum að því er
varðar nokkra þessa síldar-
stofna. Árið 1982 sóttur um
150 hringnótabátar um síld-
veiðileyfi hér á landi. Aðeins
75 bátar fengu þá leyfi með
því skilyrði að hinum 75 yrði
leyft að veiða árið 1983. Árið
1984 var reynt að draga úr
fjölda síldveiðiskipa með því
að leyftvaraðfæra kvóta milli
skipa. Enda þótt okkur finnist
að þátttaka í síldveiðum sé
mjög mikil hér við land er hún
þó sáralítil miðað við það sem
viðgengist hefur í Noregi. Árið
1982 ákváðu norsk stjórnvöld
að leyfilegur hámarksafli yrði
á 13.000 tonn. Þessum afla
var skipt á þá lund að hring-
nótaskip fengu í sinn hlut
7.800 tonn en 5.200 tonn
komu í hlut netabáta. Alls
sóttu 1151 hringnótabátur um
síldveiði leyfi en 564 skip
fengu leyfi. Hvorki færri né
fleiri en 2363 bátarfengu leyfi
til síldveiða með netum. Síld-
ÆGIR-135