Ægir - 01.08.1987, Blaðsíða 8

448
ÆGIR
8/87
Mynd 3. Anna SH fyrir breytingar - myndin sýnir vel fyrirkomulag afturskips-
Almenn lýsing
Skipið er smíðað úr stáli sam-
kvæmt reglum og undir eftirliti
Bureau Veritas árið 1960 hjá
skipasmíðastöðinni Scheepswerf
De Beer N.V., Zaandam í Hol-
landi, smíðanúmer 1183.
Skipið er alhliða fiskiskip með
eitt þilfar milli stafna, lokaðan
hvalbak að framan og yfirbygg-
ingu að aftan, þ.e. þilfarshús fyrir
miðju, lokaða ganga í síðum og
brú á reisn fremst á þilfarshúsi.
Aftast á þilfari er opin gryfja.
Undir neðra þilfari er fremst
stafnhylki, þá lúkar, fiskilest, véla-
rúm, káeta og skuthylki aftast.
Mál og stæröir
Mesta lengd 28.08 m
Lengd milli lóðlína 25.50m
Breidd (mótuð) 6.50 m
Dýpt að þilfari (mótuð) 3.2 5 m
Lestarrými ........... 125m3
Brennsluolíugeymar 16m3
Ferskvatnsgeymir 7m3
Rúmlestatala 132 brl
Skipaskrárnúmer . 7
Véla- og tækjabúnaöur
Aðalvél er Mitsubishi Samofa,
gerð S 12 ATK-TA, 471 KWvið
1500 sn/mín, sem tengist Reintjes
WAV 500 niðurfærslu- og
skiptigír, niðurgírun 4.0:1, og
föstum skrúfubúnaði frá Van
Voorden, skrúfa 4ra blaða,
þvermál 1600 mm.
Við framenda vélar tengist um
aflúttaksbúnað (reim- og keðju-
drif) 25 KW, 110 V Crompton
Parkinson jafnstraumsrafall, G 18
lágþrýstidæla frá Héðni fyrir
vindubúnað, vökvaþrýstidæla
fyrir hristara og færibönd, og sjó-
kælidæla auk austurdælu.
Fyrir í skipinu var hjálparvél
frá Cummins af gerð NHS 4, 68
KW, sem við tengdist 24 KW,
110 V Crompton Parkinson jafn-
straumsrafall, varadæla fyrir
vindubúnað, loftþjappa, vara-
smurolíudæla og austurdæla.
Rafkerfi skipsins er 110 V jafn-
straumur en að auki er 6 KVA og
1 KVA breytar fyrir 220 V rið-
straum.
Vindubúnaðurerfrá Héðni h.f.
og er um að ræða 8 t togvindu
(HV8), línuvinduogbómuvindu.
Veidarfæri og
meðhöndlun þess
Almennt um plóga
Plógar falla undir þá fjölskyldu
veiðarfæra sem nefnast vörpur og
skipta má í þrjá meginflokka, þ.e.
plóga, botnvörpur og flotvörpur.
í bókinni „Veiðar og veiðarfæri"
(Guðni Þorsteinsson) er plógum
lýst almennt á eftirfarandi hátt:
„Plógar eru tiltölulega lítil
veiðarfæri og er þá miðað við
aðrar vörpur. Plógarnir hafa
fastan ramma úr járni eða öðrum
málmi og pokinn er oft einnig úr
einhvers konar járnneti. Neðri
jaðar umgerðarinnar er oft út u
með tönnum eða járnplötu
þess að róta upp botninum, un
eru svo til eingöngu vei „
skeljar og kuðungar í plógam^
Ennfremur: „Dráttarlínan er ^
við sérstakan járnkjálka, 5
kallast beisli, eða hanafót
keðju, sem liggur í ramrna11
Beislið er síðan fest við ramm<m
sem stundum hefur sérsta 1
sleða (skíði) á hliðunum. NfóL|r ^
rammanum ganga stun ,
tennur, sem plægjast niöl!|enl
sandinn, og róta upp skeh 5 ■
hefur grafið sig niður. Eigi er ^
ætíð þörf á að plægja b°tnin
þennan hátt, þar sem surnar ^
undir liggja ot'an á botninurm
er hörpudiskurinn til að myna‘
þeim hópi."
Fyrstu tilraunir með
kúfiskplægingu
í riti Lúðvíks „íslenzkir sja^
hættir", IV bindi, segir frá n
tilraunum með kúfiskplæS' ,
og fer sú frásögn hér á e ^
samandreginni endursögn-