Ægir - 01.02.1993, Blaðsíða 45

um þegar hann er ekki á hrygningar-
svæðunum.
Erfitt er að bera saman ólík veið-
arferi eins og dragnót og net. Veiði í
netin er tiltölulega jafnari í tíma en
stundum virðist lítið fást í netin jafn-
Vel þótt töluverðar lóðningar séu þar
j’tni þau liggja. Sjómenn hafa skýrt
þetta með því að lítil hreyfing sé á
þ°rskinum við þessar aðstæður.
ragnotm hins vegar getur náð góð-
um árangri þegar kastað er á slíkar
lóðningar.
Nokkrar niöurstööur
Merkingarnar í Stöðvarfírði o^
unnólfsvík benda eindregið til þes;
3 þorskur gangi til hrygningar í
sómu svæði og hann hefur hrygnt í
a ur. Sömu niðurstöður má finnt
vþ 3 í heimildum um merkingar bæði
^er við land og annars staðar. Ná-
^æmari upplýsingar um atferli í
fegningartíma vantar hins vegar.
' llvort þorskurinn flakki milli ná-
jfura Mygningarsvæða eða sé alger-
.fea staðbundinn þegar hann hrygn-
eiðistofn þorsks við ísland gæti
e tlr þessum niðurstöðum verið sam-
ettur úr mörgum misstórum hrygn-
ngarstofnum eða stofnbrotum eftir
Vl hvernig við skilgreinum stofn-
salf^ki0' NauðsXnlegt er að rann-
3 nanar hversu einangraðir þessir
} gnmgarstofnar eru í raun og veru
g skyldleika þeirra við aðra hrygn-
mgarstofna.
^erkingar sem gerðar eru á
ygnandi fiski á hrygningarsvæðum
t>eta aft töluvert notagildi til viðbót-
vl það að sýna fram á ferðir
rs 's í fæðuleit og tryggð við
y^ingarsvæði. Efhægt er að af-
marka hrygningarsvæði í tíma og
rúmi og við vitum að sami fiskurinn
er þar á vissu tímabili á hverju ári eft-
ir að hann verður kynþroska, er hægt
að nota hlutfall merktra fiska í veiði
til þess að áætla stærð þess stofnhluta
sem gengur á það svæði til hrygning-
ar. Ef reiknað er með því að skil séu
góð á merkjum er einnig hægt að
reikna dánartíðni, bæði vegna veiða
og annarra orsaka (fiskveiðidánartala,
náttúruleg dánartala), miðað við
þann stofnhluta sem gengur á það
hrygningarsvæði þar sem merkt hefur
verið. Einnig er hægt að fylgjast með
dauðsföllum eftir árstíðum, veiðar-
færum og eftir því hvort fiskurinn er
á hrygningarsvæðum eða ekki.
Utan hrygningartímans 10 til 11
mánuði á ári virðist sem þorskur af
mismunandi hrygingarsvæðum við
Austurland blandist að einhverju
leyti, en þó er ýmislegt sem bendir til
þess að sú blöndun sé hvorki jöfn né
tilviljanakennd. Endurheimtur úr
Austfjarða-merkingunum hafa nokk-
uð svipaða dreifmgu utan hrygning-
artímans á grunnsævi við Austur-
ströndina, en ýmis gögn benda til
þess að oft sé þorskur innan ákveð-
innar torfu frá sama hrygningar-
svæði. Dreifing endurheimtustaða og
það að mjög lítið fæst af þorski úr
þessum merkingum í botnvörpu er
athyglisvert, en svo virðist sem þesssi
fiskur fari tiltölulega lítið út á tog-
slóð.
Sú staðreynd að þorskur frá einu
hrygningarsvæði aðgreinir sig ekki frá
þorski af öðrum hrygningarstöðvum
meirihluta ársins veldur því að erfitt
yrði að beita mismunandi fiskveiði-
stjórnun fyrir mismunandi hrygning-
arstofna, enda virðist fiskveiðidánar-
stuðull vera svipaður fyrir tvo slíka,
Gunnólfsvíkurþorsk og Stöðvarfjarð-
2. TBL. 1993 ÆGIR 99