Dýraverndarinn - 01.05.1959, Blaðsíða 3

Betur má
ef duga skal
Verðlaunaritgerð I.
eftir Valtý Guðmundsson
á Sandi
ÞEGAR við leiðum hugann að dýravemdunarmál-
inu, dylst engum, hversu mikið hefur á unnizt frá
bví fyrsta, og er skylt að geta þess, hvort sem
vikið er að því máli í ræðu eða riti. Og þó að
ófélagsbundnir forvígismenn þess fyrir og eftir
síðustu aldamót ynnu talsvert á — og má þar
einkum nefna Tryggva Gunnarsson og ýmis af
skáldum okkar — þá hefur þó mest unnizt síðan
Dýraverndunarfélag Islands tók til starfa.
En betur má, ef duga skal. Ennþá er víða pott-
Kyndill frœðslu og þekkingar lýsir til aukins þroska og
menningar. Þannig hefur farið á mörgum sviðum, og
vonandi verður sú raunin á vettvangi dýraverndunar-
málanna.
ur brotinn í þessu efni, og ætla ég hér að fara
nokkrum orðum um þrennt. Ur því öllu er auð-
velt að bæta, ef vilji er fyrir hendi, og hann er
það raunar, svo framarlega sem allt of þrásækinn
viðvíkjandi hrossasölu til útlanda á síðustu ára-
tugum, því að nú keppast þeir, sem með þessi
uiál fara fyrir stjórnarvöldin, um að leita að
þeim útlendingum, sem vilja þiggja að gjöf heila
hópa af merum — og láta graðhesta fylgja. Ég
a hér m .a. við það, að fyrir ekki mörgum árum
voru gefnar nokkrar úrvalshryssur og graðhestar
til Þýzkalands í því skyni að skapa þar framtíðar-
uiarkað fyrir íslenzka hesta. Hvílík glópska."
Eins og áður er á drepið hér í blaðinu, mundi
bað standa öðrum nær en Dýraverndaranum að
vera á verði um hagsmunamál íslenzkra bænda,
°g mundi þar fyrst og fremst mega nefna til
Búnaðarfélag íslands og ráðunauta þess og Stétt-
arfélag bænda. En það kapp, sem lagt er á út-
flutning graðhesta og fylfullra hryssa, sýnir
kannski betur en nokkuð annað hinn furðulega
vilja íslenzkra manna, sem öðrum fremur ættu að
vera ábyrgir, til að þóknast meira og minna duld-
um erlendum hagsmunum og þjónum þeirra,
þjónum, sem leita með ýmsu móti lags um að fá
jafnvel ólíklegustu menn til að vinna að sínum
málstað í stað þess að standa á verði um lög til
verndar íslenzkum hestum — og um virðingu og
hagsmuni þjóðarinnar.
Það væri ekki úr vegi, að sjálfir bændurnir
athuguðu, hvort allt sé með felldu, þar sem lög
hafa verið brotin, lögum breytt — allt eftir er-
lendum kröfum, og jafnvel hrossaræktunarfélög,
og Búnaðarfélag íslands fengin til að mæla með
útflutningi, sem augljóslega brýtur í bága við
hagsmuni íslenzkra bænda í framtíðinni, þessir
aðilar beinlínis fengnir til að vera þeir bakhjarlar,
sem geri fært að særa undanþágur út úr land-
búnaðarráðuneyti og landbúnaðarráðherra!
DÝRAVERNDARINN
19