Dýraverndarinn - 01.05.1981, Side 13

Straumandarhreiðrin
í þrjú sumur hefur straumönd
verpt hérna í rúnbrekkunni, en þar
eru barrtré í uppvexti innan girð-
ingar.
Fyrsta sumarið fannst eitt hreið-
ur. Það var við stofn blágrenis og
alveg falið undir greinunum. Ég
hefði ekki fundið það, ef öndin
hefði ekki verið svo stygg að hún
flaug af hreiðrinu þegar ég kom að
trénu. Hún settist á ána, sem renn-
ur rétt fyrir neðan túnbrekkuna og
ég sá með undrun og gleði að þetta
var straumönd. Ég hafði aldrei
aldrei fundið straumandarhreiður
áður, enda er mér sagt að það sé
afar sjaldgæft að þau finnist. Hins
vegar sá ég stundum straumönd
með unga meðan ég átti leið um
dalinn. Mér er sérstaklega minnis-
stætt að einu sinni horfði ég á
straumönd með unga koma niður
Kálfabanaá, þar sem hún fellur
freyðandi í stríðum straumi niður
hlíðina. Þá sá ég að hún ber nafn
með réttu, þegar ég horfði á hvern-
ig öndin og ungarnir léku sér á
straumnum.
í fyrra voru tvö hreiður í tún-
brekkunni, annað undir sitkagreni,
en hitt fast við litla furu. Ég átti
leið upp furubrekkuna, en hún er
brött og greip ég í furugrein til
þess að létta mér gönguna upp. Þá
flaug straumönd undan trénu.
í sumar var straumandarhreiður
á sama stað og árið áður, undir
sitkagreninu, en hitt var nokkru
utar og ofar. Bjarki litli, dóttur-
sonur minn, 8 ára gamall, fann það,
DÝRAVERNDARINN
Það var, eins og hin, falið undir
greinum á grenitré, nálægt stórum
steini í túnbrekkunni, en börnin
hafa oft gaman af að leika sér í
kringum hann.
Ég var svo heppin að fá að sjá
ungana í þessu hreiðri og var það
einstök tilviljun. Þetta var 6. ágúst
í sumar. Ég var úti á túni að raka
dreif. Þá heyrði ég undarleg hljóð
neðan frá ánni, það var grátklökkt
kvak í önd. Bjurki litli og hún Guð-
ný frá Tröð. sem er tveim árum
eldri en hann, voru að leika sér í
kringum stóra steininn í túnbrekk-
unni. Ég fór á vettvang og sá þá
hvers kyns var: Straumöndin hafði
styggst af hreiðrinu og synti kvak-
andi á ánni, en hvolpur sem fylgdi
Guðnýju litlu, stóð á árbakkanum
og varnaði landgöngu. Börnin tóku
ekkert eftir þessu, þau voru upp-
tekin af sínum leik. Ég flýtti mér
að benda þeim á öndina á ánni og
skýra fyrir þeim heimilisástæður
Straumöndin er á
frimerkjunum okkar
núna.
hennar. Guðný kallaði þá strax á
hvolpinn. Ég læddist að hreiðrinu
og sá að það var fullt af ungum.
Við dáðumst litla stund að ungun-
um og fórum svo öll burt úr trjá-
garðinum svo að öndin gæti vitjað
barna sinna. Daginn eftri kom ég
að hreiðrinu og þá var það tómt
En nokkrum dögum seinna sagðist
Bjarki hafa séð allan hópinn á ánni.
í desember 1979
Jóhanna Kristjánsdóttír,
Kirkjubóli í ÖnundarfirÓ-i.
Utigangshestur
Spurt var í síðasta blaði hver væri höfundur kvæðisins um
útigönguhestinn. Einn kaupandi blaðsins í Reykjavík og annar
norður í landi sendu strax svör, sem voru samhljóða: Davíð
Stefánsson frá Fagraskógi er höfundurinn og er þetta ljóð í bók
hans „Ljóð frá liðnu sumri", bls. 111 og einnig er það í Ur-
valsljóðum Davíðs frá Menningarsjóði 1977, bls. 174
G. H.
9