Dýraverndarinn - 01.05.1981, Síða 14
Sædýrasafnið enn
í Tímanum, 2. jú'.í 1981, birdst
grein eftir Halldór Valdimarsson
um Sædýrasafnið við Hafnarfjörð.
Hún er byggð á athugunum Hall-
dórs á staðnum og viðtali við Jón
Gunnarsson (kallaðan ,sædýr'), for-
stöðumann Sædýrasafnsins. Þar
barmar Jón sér mjög, en í ummæl-
um hans rekst hvað á annars horn
eins og svo oft áður þegar hann
ræðir ástand og horfur Sædýrasafns-
ins.
Hér á eftir fara nokkrar glefsur
úr greininni. Fyrst segir Jón Gunn-
arsson:
„Við böfum ekki mikið svigrúm
lengur og ef ekki gerist eittbvað í
þessum málurn fyrir haustið, er fyr-
irsjáanlegt að við lokum endanlega
og leggjum safnið niður þegar kem-
ur fram á vetur. Það virðist sama
til hvers er leitað í kerfinu hér hjá
okkur, það eina sem fcest eru lof-
orð um að athuga málin, en svo
gerist ekkert. Síðasta vonin er að
eitthvað verulegt komi út úr hval-
veðiunum hjá okkur í haust," sagði
Jón Gunnarsson (sædýri), forstöðu-
maður Sædýrasafnsins á Hvaleyrar-
holti í Hafnarfirði, í viðtali við
Timann í gcer.
Látlaust hefur hann kvartað um
fjármagnsskort. Og víst þarf mikið
fé til þess að reka slíkan stað. En
það eru heldur ekki neinir smápen-
ingar, sem hann hefur fengið að
valsa með í nafni Sædýrasafnsins
frá ríkinu og fjölmörgum sveitar-
félögum á suðvesturhorni landsins.
Aftur á móti hefur það oft gengið
illa að fá reikninga safnsins gerða
upp.
Síðar segir:
„Nokkru af smcerri dýrum safns-
ins hefur þegar verið lógað, þeim
er auðveldast vceri að afla stað-
gengla fyrir, ef safnið opnar aftur."
Og rétt á eftir:
„Ætli það endi ekki með því að
við leggjuim þetta niður og förum
að leita okkur að vinnu annars
staðar. Við stöndum ekki undir
þessu lengi í viðhót. Eg hef hins
vegar ekki í hyggju að lóga dýrun-
um, eins og ein dýraverndunarkona
var að leggja til um daginn. Við
seljum þau til annarra dýragarða,
þar sem fer vel um þau. Við erum
ekki búnir að vera að berjast hér
árum saman við að halda lífi í
þessu, til þess eins að lóga því."
Hvað er nú? Má lóga dýrunum
eða má það ekki? Jón Gunnarsson
virðist eiga ákaflega erfitt með að
skilja það sem við hann er sagt og
er sérlega uppnæmur fyrir ummæl-
um dýraverndunarmanna sem hann
rangtúlkar eftir geðþótta hvar og
hvenær sem er. í hvert skipti sem
um dýrin í Sædýrasafninu hefur
verið rætt eða ritað á opinberum
vettvangi af hálfu dýraverndunar-
manna, hefur það komið skýrt fram
að það sé ósk okkar að dýrunum
verði lógað EF ekki er hægt að búa
þeim viðunandi iífsskilyrði eða
ráðstafa þeim til ábyrgra aðila.
Blaðamaður gerir eins og áður
sagði ýmsar athuganir á staðnum:
„Þegar að safninu er komið í dag,
verður strax greinilegt að það er í
niðurníðslu. Mannvirki eru öll far-
Þetta undurfagra ljóð er úr bókinni Kirkjan á hafsbotni,
eftir Arnliða Álfgeir.
FOLI
Hann kom á móti mér
- hikandi,
safnaði fíngerðum vöðvum,
flipa, hófum og faxi
í þanda titrandi hreyfing,
sem festi augu mín líkt og srrengi
á lifandi hörpu.
Ótaminn fjögurra vetra foli.
10
DÝRAVERNDARINN