Dýraverndarinn - 15.07.1916, Blaðsíða 6

54 .
DÝRAVERNDARINN
vilja, og þaö eru þeir bræöurnir, Á h u g i og V i 1 j i, sem
hafa knúö mig til þess aö koma á samkomu þessa og taka
til máls. Þér sjáiö aö þeir eru nokkuö áleitnir, þegar þeim
tekst upp, og eg er að vona, aö þeir leggi ekki leið síná fyrir
ofan garö og neðan lijá ykkur heldur.
Eins og flestum ykkar er ef til vill kunnugt, var stofnað
dýraverndunarfélag fyrir tæpum tveimur árum í Reykjavik;
en eg held aö þaö hefði átt aö vera stofnað fyrir 200 árum,
því ef til vill heföi liagur dýranna og þjóðarinnar þá veriö
annar og hetri en hann er nú. Félagið var ekki stofnað í þeim
tilgangi aö ganga of nærri eignarrétti manna yfir dýrunum,
heldur átti félagiö i heild sinni að vera miklu fremur sem
líknarfélag, og þennan stutta tima, sem þaö hefur starfað,
hefur þaö, eg held mér sé óhætt að segja þaö, gert ekki svo
lítið til líknar „mestu munaðarleysingjunum", dýrunum. Og
meðal annars vill það leitast viö aö koma þeirri skoðun inn
hjá hinni ungu og upp vaxandi kynslóö, aö auk þess sem það er
óhcyrileg skömm aö fara illa með skepnur, þá er það og líka
ómótmælanlegt tjón bæði fyrir einstaklinginn, sem hlut á að
máli, og þjóöina í heild sinni. Dýrin eru þörfustu hjúin okkar,
hjú sem licimta ekkert annað kaup en aö fá ofan í sig og svo
mannúðlega meðferö. Og þaö er ekki hátt kaup, nú á þessum
kau])hækkunar-tímum! Þau heimta, segi eg, en þaö er ef
til vill ekki alveg rétt, þau heimta sem sé ekkert, en f o r-
s j ó n i n heimtar þaö. Ef vér kveljum dýrin sem hún hefur
trúaö oss fyrir, getur svo fariö, að hún taki þau af oss, svo
að vér sitjum þá eftir meö skömmina og skaðann. Og því
miöur eru þau dærnin helst til tíö; jafnvel þótt meöferö á
dýrum sé yfirleitt margfalt betri nú en hún var fyrir 30—40
árum. En það er langt frá því aö hún sé eins og hún ætti
að vera, aö minsta kosti sumstaðar. Eins og eg sagöi áöan,
viljum við reyna aö innræta hinni ungu og upp vaxandi kyn-
slóð þá skoðun, aö það sé mönnum skömm og skaði, aö fara
illa meö dýr, svelta þau, misþyrma þeim, eöa láta þau hafa
slæm húsakynni eöa hirðingu. Og þessi sannindi eru svo ofur
einföld; en eins og kunnugt er, á margur maöurinn miklu
auöveldara meö aö tileinka sér langar þulur, flóknar reikn-
ingsreglur og fjölhreyttan fróðleik, heldur en einföld sann-
indi, sem setja snið sitt á hina ytri breytni hans og göfga
hann. Þess vegna megum viö ekki leggja árar í bát me;ð