Dýraverndarinn - 01.12.1966, Síða 20

KINDURNAR HINAR
Tvær stuttar frásagnir eftir Jóhann A. Pétursson bónda
á Ásunnarstöðum í Breiðdal í Suður-Múlasýslu.
Glæsa-Gibba
Glæsa-Gibba er heimalningur. Hún er nú þriggja
vetra gömul. Foreldrar hennar eru forustukindurn-
ar Flekka frá Skriðuklaustri í Fljótsdal og Flekkur
frá Selnesi hér í sveit. Þegar Flekka var tvævetla,
átti hún tvö lömb, bæði glæsótt, hrút og gimbur.
Gimbrin var svo smá, að segja mátti, að hún gæti
staðið í lófa manns.
Gibba litla var samt hraust og fjörug, en ekki
þorðum við nú samt að treysta því, að hún gæti fylgt
móður sinni yfir sumarið, og þess vegna ákvað kon-
an mín að taka hana heim. Hún gaf hana svo Hilm-
ari, syni okkar.
Það sýndi sig brátt, að gimbrin hafði ekki skaða
af skiptunum. Hún dafnaði mætavel, og kom það
nú í ljós sem oftar, hve móðurhöndin hefur gott
lag á því að líkna þeim smáu. Flestir heimaalningar
ganga heima við meðan ævin endist, en svo er það
þó ekki um Glæsu-Gibbu. Hún leitar til fjalla á
sumrin, en samt skreppur hún heim, minnug góðs
atlætis, og þá fær hún auðvitað mjólkursopa og
brauðbita, og að sjálfsögðu vekja komur hennar
fögnuð allra:
„Hún Glæsa-Gibba er komin í heimsókn, — hún
er hérna með lambið sitl við túnhliðiðl"
En hún fer fljótt aftur. Hún unir sér bezt í faðmi
fjalla og heiða, meðan þar er vært fyrir Vetri kóngi.
Mér dettur í hug, að þar komi til innst í eðli lienn-
ar hvöt forustukindarinnar til að lifa frjáls við brjóst
náttúrunnar, meðan þess er kostur.
Ég sendi hér með Dýraverndaranum til birtingar
myndir af Glæsu-Gibbu og eiganda hennar. Mynd
nr. ] sýnir hana nýborna í fyrsta skipti, — en eigand-
inn, Hilmar litli, situr undir svörtum hrút. Mynd
2 sýnir nýfætt ærefni, sem vekur ánægju og aðdáun,
og á mynd 3 sést Glæsa-Gibba leggja af stað til fjalls,
þykir ærefnið litla vera orðið til þess liæft að skoppa
á hnjótum og grjóti hlíðar og lieiða, enda varð sú
raunin.
Píla
Vorið 1965 mun flestum í fersku minni, að
minnsta kosti öllum okkur, sem stundum sauðfjár-
96
DÝRAVERNDARINN