Alþýðumaðurinn - 15.09.1966, Síða 5

Gagnrýni eða
BÆJARSTJÓRi SVARAR „BÆJARBÚA“
ISÍÐASTA BLAÐI birti AM bréf frá bæjarbúa er fól í sér
gagnrýni á bæjaryfirvöld einkum varðandi húsbyggingar á
vegum bæjarins. f þessu blaði svarar Magnús E. Guðjónsson bæj-
arstjóri gagnrýni bæjarbúa. AM hefur oft tekið það fram að að-
finnslur er koma fram í blöðum, ef þeini er svarað af lilutaðeig-
endum, geta skýrt málið og hreinsað „andrúmsloftið“, og AM mun
hér eflir sem liingað til vera frjálslynt í því efni og birta raddir
fólksins. í svari bæjarstjóra er fróðleik að finna, sem á vissulega
skilið að koma fyrir augu bæjarbúa. Því vill AM þakka bæjarbúa
og bæjarstjóra. Hér kemur svar bæjarstjórans.
Heiðraði ritstjóri.
f blaði yðar, sem út kom í
dag birtist bréf frá manm, sem
ekki vill láta nafns síns getið,
en ka.llar . sig „bæjarbúa", þar
sem ritað er um nokkrár bygg-
ingarframkvæmdir bæjarins
vægast sagt á mjög miður vin-
samlegan hátt.
Þar sem bréfritari beinir
geiri sínum að „ráðamönnum“
bæjarins án nánari skilgrein-
ingar hlýt ég að taka efni bréfs
ins til mín a. m. k. að nokkru
leyti og vil því leyfa mér að
leggja nokkur orð í belg. Ég vil
þó strax taka fram, að ég álít
rökstudda gagnrýni birta undir
fullu nafni gagnrýnanda æski-
lega og sjálfsagða — ekki sízt,
þar sem „hið opinbera“ á hlut
að máli. Hins vegar tel ég, að
órökstudd gagnrýni og nöldur,
sýniléga sprottið af illvilja, birt
undir dulnefni, eigi ekki skylt
við heilbrigða gagnrýni.
Bréfritari kveðst lifa í þeirri
von, að skrif sín beri þann
árangur, að ráðamenn vakni til
umhugsunar og breyti til batn-
aðar. Við skulum vona, að svo
verði,'þdtt illkvittnisandi grein
arinnar virðist ekki vera til þess
fallinn að hafa þau áhrif.
Bréfritari kveður mest bera
á (hjá bænum) óskhyggju og
slagorðakenndum áætlunum
eins og t. d. „Iðnskólinn fokheld
ur í haust“, sem staðið hafi í
bæjarblöðunum í vor.
Persónulega hefði ég einmitt
haldið, að óskir og áætlanir
vaeru undanfari framkvæmda
og því ætti sízt að amast við,
;að fram kæpm óskir, síðan
ákvarðanir og áætlanir. Hitt er
svo annað mál, að ekki verða
allar framkvæmdir í samræmi
við óskir og áætlanir, og ber
margt til og eiga þar margir
hlut að máli, ekki aðeins „ráða-
menn“, heldur allir þeir fjöl-
mörgu, sem vinna að fram-
kvæmd verks, svo sem bréfrit-
ara, sem kveðst vera „húsbyggj
andi“ hlýtur að vera kunnugt.
Ekki sízt þeim, sem fást sjálfir
við byggingar-framkvæmdir,
hlýtur að vera kunnugt af eigin
reynslu, að upphaflegar óskir
og áætlanir standast ekki alltaf
vegna utanaðkomandi atvika.
Hvað Iðnskólabygginguna
áhrærir, er það hárrétt, að af
hálfu bæjaryfirvalda átti og á
að stefna -að því, að byggingin
yrði fokheld fyrir næsta vetur.
Búið er að steypa upþ tvær hæð
ir hússins og unnið að uppslætti
þeirrar þriðju, svo of snemmt
er hjá bréfritara að hlakka yfir,
að það muni ekki takast. Segja
má með bréfritara að „Guð
(einn) veit, hversu langt það
kemst áleiðis áður en vetrar“,
því svo er þó ekki komið enn,
að bæjaryfirvöld séu talin eiga
sök á veðráttunni.
Þá víkur bréfritari máli sínu
að „brunastöðinni", og virðist
nú hlakka heldur betur í hon-
um. Kveður hann tæknideild
bæjarins vera flutt þangað „við
mikinn fögnuð ráðamanna“.
Vissulega er það ánægjuefni, að
byggingin sé komin á það stig,
að hægt er að flytja inn í hana
og vissulega fögnuðu viðkom-
andi starfsmenn og bæjaryfir-
völd þeim áfanga, þó ég viti
ekki til, að þeir hafi borið þann
fögnuð á torg eða auglýst hann.
Hins vegar má álykta af and-
anum í „bréfinu“, að ekki hafi
þetta vakið bréfritara mikinn
fögnuð, og lætur hann nú gamm
inn geysa og hefur allt á horn-
um sér. „Þeim er láð, sem stela
og þeim er láð, sem ekki stela“
var forðum. sagt. Bréfritari finn
ur bæði að því, að í býgging-
unni blasi við hálfunnin verk
og þar hafi virzt ríkja hin mesta
óreiða og ekki sjáanlegt, að þar
hafi verið menn að" vinnu að
neinu tagi' og eins hinu — að
því er virðist —, að húsnæði
rafveitunnar sé fullgért með
húsgögnum. Já, vandlifað er í
heimi þessum, ef bæði er fund-
ið að því, að framkvæmd sé lok
ið og eins hinu, að henni sé ekki
lokið. Eða hafði bréfritari held-
ur á tímum vinnuaflsskorts ráð
stafað smiðum frá Iðnskóla-
byggingunni t. d. til innivinnu
yfir sumarið, í Brunastöðinni?
Þá lætur bréfritari að því liggja,
að bygging lögreglustöðvar og
bókhlöðu sé á góðri leið með að
fara á sömu braut og bygging
Brunastöðvarinnar. Svo mörg
voru þau orð.
Hvað snertir húsbygginga-
framkvæmdir á vegum Akur-
eyrarbæjar, en nokkrar þeirra
nöldur
gerði bréfritari að umræðuefni,
þá er það skemmst frá að segja,
að þær hafa ú undanförnum ár
um farið vaxandi ár frá ári,
bæði að krónufjölda og um-
fangi. 011 undanfarin ár hefur
verið unnið fyrir það fé, sem
áætlað hefur verið til slíkra
framkvæmda ásamt fáanlegu
lánsfé og oft meira til. Margar
byggingar hafa verið undir í
einu, og því hefur orðið að velja
og hafna, og nauðsynjar hafa að
sjálfsögðu oftast setið í fyrir-
rúmi s. s. skólar og elliheimili.
Varðandi „Brunastöðina“, sem
tízka er orðin að hafa í flimt-
ingum, er þess að geta, að í 11
ár 1948—1959 var ekki unnið
handtak við bygginguna, enda
ríktu þá ströng fjárfestingar-
höft. En það merkilega var, að
á þessu árabili, var lítið eða
ekkert minnst á það opinber-
lega að verkinu miðaði lítt
áfram. Gagnrýnin hófst fyrst,
eftir að framkvæmdir byrjuðu
við bygginguna á nýjan leik
1959—1960. Og á ári hverju síð
an hefur verið unnið fyrir það
fé við bygginguna sem áætlað
hefur verið í fjárhagsáætlun og
stundum fyrir meira.
Til fróðleiks bréfritara og öðr
um bæjarbúum birti ég hér yfir
lit úr reikningum bæjarsjóðs
Akureyrar 1959—1965 um ár-
legan kostnað við húsbyggingar
á vegum bæjarins: (auk bygg-
inga á vegum Rafveitu og hafn-
ar):
1959 .... kr. 1.735.670.00
1960 .... — 2.142.379.00
1961 .... — 4.348.079.00
1962 .... — 10.254.560.00
1963 .... — 12.520.551.00
1964 .... — 14.843.203.00
Alls kr. 45.845.442.00
(Aurum sleppt).
Að krónutölu hefur því t. d.
verið varið rúmlega átta sinn-
um meira fé til húsbygginga ár-
ið 1964 en árið 1959.
Ég veit ekki til þess, að kostn
aður við húsbyggingar á vegum
bæjarins hafi orðið hærri á
þessu árabili miðað við rúm-
mál en á sambærilegum bygg-
ingum hjá öðrum aðilum.
Þegar rætt er um framkvæmd
ir á vegum bæjarins, virðist
manni það eitt tínt til og tíund
að, sem viðkomendur telja að
finna megi að, en síður minnst
á hitt — eða ells ekki — sem
vel er gert og sumsstaðar ann-
ars staðar þykir fréttnæmt.
Ekki veit ég, hvaða tilgangi
slíkt þjónar.
Á því tímabili, sem hér hefur
verið rætt um, 1959—1964 var
t. d. unnið samtals að 13 bygg-
ingarframkvæmdum: byggingu
við íþróttavöll, skíðahóteli, elli-
heimili, Oddeyrarskóla, 2.
áfanga, hjúkrunarkvennabú-
stað, viðbyggingu við Glerár-
skóla, áhaldaskemmu, 1. áfanga
fjölbýlishúss, slökkvistöðvar-
húsi, fangahúsi, bókhlöðu, verk
stæðishúsi rafveitu og áhalda-
húsi við dráttarbraut. Af þess-
um 13 byggingum er 10 alveg
lokið, 1 rétt ólokið og 2
skemmra á veg komriar.
Ég hefi ekki séð því mikið
haldið á lofti, að á þessu ára-
bili hafa verið lagðir um 8 km.
af fullundirbyggðum götum, að
hér hefur yfirleitt verið hægt
að anna eftirspurn eftir lóðum,
að hér eru engin lóðartökugjöld
á lögð né heldur heimtaugar-
gjöld rafveitu, að útsvarsstigi
hér í ár var heldur lægri en í
Reykjavík, að Akureyrarbær
hefur lægstan skrifstofukostnað
allra íslenzkra bæja, og svo
mætti lengi telja. Nei því miður
verður að játa það, að margir
eru fundvísari á það neikvæða
(eða það, sem þeir telja nei-
kvætt) en það jákvæða.
Ég læt svo tilskrifi mínu lok-
ið.
Akureyri, 9. sept. 1966.
Magnús E. Guðjónsson.
- LJÓSAHÁTÍÐIIN
(Framhald af blaðsíðu 8).
myndir skuli fylgja frásögn,
sem í Degi. Blaðamaður hjá
AM var of seinheppinn, með því
að vænta boðskorts frá fram-
kvæmdanefnd hátíðahaldanna.
En ef ritstjóri Dags hefir verið
snjallari fréttamaður, en rit-
stjóri AM og sótt hátíð Svarf-
dæla án boðsmiða, þá skal játað
að hann hefir mátað kollega
sinn í þessum leik.
En AM sendir Svarfdæling-
um heillaóskir og þakkar þeim
fyrir þann menningarblæ er
einkennir allar samkomur
þeirra, og óskar þeim jafnframt
góðs veðurs í göngum og rétt-
um.
^""" W"
VINSÆLL ÚTVARPS-
MAÐUR LÁTINN
HENDRIK OTTÓSSON frétta
maður hjá Ríkisútvarpinu
lézt hinn 9. sept. síðastliðinn,
eftir langvarandi veikindi.
Hendrik var landskunnur og
vinsæll útvarpsmaður. Hendrik
lauk námi frá Menntaskólanum
í Reykjavík 1918, nam nám í há
skóla í málvísindum og lög-
fræði. Hendrik var snjall rit-
höfundur og skrifaði m. a.
þekktar og vinsælar bækur fyr
ir börn og unglinga.
Hendrik var sonur fyrsta for-
seta Alþýðusambands íslands,
Ottós N. Þorlákssonar og konu
hans Carolínu Siemsen.
ÍSTAKAN
okkar 1
RITSTJÓRI íslendings tók
því vel að AM fengi að
!| birta „limma ligga“-vísuna er
11 birtist í íslendingi og hið sama
!: gerði höfundur hennar, hinn
!; góðkunni Peli er lesendum ís-
; lendings er að góðu kunnur
;! fyrir marga snjalla stöku, og
j! hér kemur vísan.
Ilgga, ligga, Erlingflr,
oft þó sértu liugkvæmur,
ættir þú í öðrum tón
að ávarpa liann Sigurjón.
Jæja, nú hefir bænakvak
AM náð til hjarta Ingu Skarp-
!; Iiéðins á Blönduósi, en hún er
! lesendum AM kunn fyrir
!; margar góðar stökur í þættin-
!; um í vetur. Formáli Ingu fyr-
;; ir fyrstu vísunni er þannig:
,Eftir marg endurteknar áskor
;! anir til lesenda, frá yður,
;! sendi ég hér vísur. Vísan
!! nefnis: Ráðlegging. En því
miður Inga, Sigurjón er lítið
!; skáld.
!: Áfram berzt hann eins og ljón
!; einn þó hafi staðið.
!; Kveddu sjálfur Sigurjón. |
; Settu það í blaðið. '
!; „Eftir kalt sumar er gott að
; koma út í hlýtt haustveður“
! segir Inga og kveður.
Víst er komið vor um haust
vermir sálu mína.
Guð er alltaf endalaust |
; almættið að sýna. I
! AM1 sendir Ingu vinar-
; kveðju og lesendur líta ileiri
; stökur frá henni í næstu blöð-
; um.
; En það hefir líka rignt nú á
! haustdögum. Svo kveðun
! Ármar.
! Nú er rigning rosaleg,
!• rindar tjalda livítu.
Glóey er á geisla treg, ]
gnauðar Kári um strýtu.
; Er ekki nokkur lífsspeki í
; þessari vísu Ármars?
! Þú villt vera eins og aðrir, j
; ekki víkja þar um fet,
; heimskunnar í happaleikjum
; hljóta æðstu sigurnet.
; Vorhug, nefnir St. G. eftir-
; farandi stöku.
; Eins og fyrri æskan djörf, j
; áfram hvetur sporið.
; AUtaf finnst mér þakka þörf,
! þegar kemur vorið.
! Hittumst svo heil í næslaj
! blaði.
Vinir blaðsins beðnir eru, j
bréf og vísu AM senda.
; Já, og kannski að boina
! þetta. En sæl að sinni.
1