Heimir : söngmálablað - 01.03.1939, Side 16

12
H E I M 1 R
stúdentana á æfingu, og látið sér nægja að keppa í næsta
flokk fyrir neðan, þar sem, þeir voru vissir um sigurinn.
Eins og nærri má geta, þá var Uppsalastúdentunum
sýndur margvíslegur sómi eftir þennan glæsilega sigur.
Þeir sátu veizlur og þeir voru fengnir til að syngja i
óperuhúsinu mikla, þvi Parísarbúar vildu gjarnan
heyra sigurvegarana. Enn fremur liéldu þeir sjálfstæð-
an samsöng í Opera Lyrique. Síðan kom heimferðin,
sem var óslitin sigurför, sem náði hámarki sinu þeg-
ar komið var til Stokkhólms og Uppsala — en það er
nú önnur saga að segja frá því.
R 0 B E R T S C H U M A N N.
(8/6 1810 — 29/7 1856).
EFTIR BALDUR ANDRÉSSON.
(Niðurl.).
Á Heidelbergárunum var liann farinn að semja tón-
smíðar. „Thema yfir nafnið Abegg“ hét fyrsta tón-
smíðin. Hún var tileinkuð greifafröken Pauline d’Abegg.
Þessi dama liafði aldrei i þennan lieim fæðst. En stúlk-
an Metla Aliegg af horgarættum var vinkona lians og
liún var i huga hans, þegar liann samdi tónsmíðina,
sem er í valstakt. „Papillion“ var næsta tónsmíðin, und-
urfögur og mikið spiluð. „Capricciur“ fiðlumeistarans
Paganini klæddi liann í píanóbúning (2. liefti) og við-
urkenndu allir, að snillingsbragð væri á þvi verki.
Schumann bjó í góðum húsakynnum, sólríkum, með
trjágarði fyrir framan gluggann. Þar áttu fuglar sér
lireiður og blómaangan lagði inn um gluggann. Það
skiftir mildu, í hvernig lnisakynnum menn búa. Þau
móta manninn engu siður en fötin. Sólskinið og bliðan,
hinar ólal mögu raddir náttúrunnar á vorin — „im
■w'underschönen Mnat Mai“, — renna saman í mörg-
um lögum hans.
„Neue Zeitschrift fiir MusiliSchumann var lcaffi-