Stúdentablaðið - 01.12.2009, Side 25

þeirra. Auk þess að reyna að hafa upp á manni
Díönu, reyna þeir að svara heimspekilegum
spurningum á borð við: Hvaðan kemur öll þessi
fiskisúpa? Hvar er húfan mín? Má maður spögulera
og hver er með minnsta heila I heimi?
Höfundar sýningarinnar og leikarar eru þeir Karl
Ágúst Úlfsson, Sigurður Sigurjónsson og Örn
Árnason. Þeir sjá einnig um leikstjórn ásamt Kristínu
Eysteinsdóttur.
Hlutverkin eins og sitt hvor
sokkaskúffan í skápnum
Björn Thors er einn mest áberandi leikarinn
á íslandi í dag. Hann er hefur starfaö sem
leikari í um sex ár og hefur verið tilnefndur
til hinna eftirsóttu Grímuverðlauna fjórum
sinnum. Þar af hefur hann tvisvar hlotið
verðlaunin, fyrir leik sinn (leikritunum
Græna landinu og Vestrinu eina. Okkur
lék forvitni á að vita hvernig líf leikarans er og
hvernig æfingar ganga fyrir sig.
Hvernig er dagsrútínan hjá leikara eins og
þér ?
„Þeir eru mjög ólíkir, lungann úr deginum þessa
dagana eru æfingar fyrir Gerplu sem verður
frumsýnd um miðjan febrúar," segir Björn. „Við
byrjum yfirleitt um níu eða tíu á morgnana og erum
til svona fjögur á daginn. Þá tekur við einhvers
konar undirbúningur fyrir önnur verkefni, núna er
ég í undirbúningi fyrir Dag rauða nefsins hjá UNICEF
sem verður 4. desember. Þá er peningum safnað
handa bágstöddum og um kvöldið verður opin
dagskrá á Stöð 2. Þá koma þjóðþekktir einstaklingar
fram og hjálpa til við söfnunina. Þetta er svona
prógrammið þessa dagana," bætir hann við.
Gerir þú eitthvað sérstakt fyrir hverja sýningu?
„Maður er með ólíkar aðferðir fyrir hverja sýningu
því hlutverkin eru svo misjöfn og krefjast ólíkra
hluta af manni. Það vill verða svolítið misjafnt á milli
sýninga hvað maður vill gera á undan sýningu til
undirbúnings."
Björn Thors í hlutverki sínu í Brennuvörgunum.
Núna ert þú að leika í Brennuvörgunum og
ert á stífum æfingum fyrir Gerplu, kemur
aldrei fyrir að þú ruglir persónum í leikritunum
saman?
„Nei, það gerist ekki. Þetta er eins og sitt hvor
sokkaskúffan í skápnum, það blandast ekkert þarna
á milli. Það er allt önnur stemmning á stöðunum,
þú ert kominn I annan heim þar sem gilda önnur
lögmál og allt annað fólk," útskýrir Björn og bætir
við:„Hvert verkefnin hefur sterkan og sérstakan
karakter. Þú getur tekið upp sýningu, segjum
tveggja ára gamla sýningu, og sett á svið. Eftir tvær
til þrjár æfingar er komin sama stemmning og var
fyrir tveimur árum. Það er svo sérstakt hvað andi
hverrar sýningar er sterkur og hvað hann er ólíkur á
milli sýninga."
Situr hver sýning lengi í leikurum?
„Já og nei, því eftir mánuð ertu búinn að gleyma
öllu um sýninguna. Svo löngu seinna er leikmyndin
sett upp og þú horfir I augun á mótleikaranum
þínum og hann segir eitthvað við þig og þá bara
kemur textinn ósjálfrátt. Þetta er þá einhvern veginn
inni I beinunum á þér."
Nú var Kenneth sem þú lékst mjög áberandi
karakter í Fangavaktinni. Heldur þú að
hann hafi fest svolítið við þig, að fólk sjái
hann þegar þú ert að leika til dæmis John í
Brennuvörgunum?
„Já, það er ábyggilega algengt, sviðsleikur og
sjónvarpsleikur fer kannski ekkert sérstaklega
vel saman hvað þetta varðar. Það er líklegt að
karakterar leki saman við þessar aðstæður. Ég
þekki þetta sjálfur sem áhorfandi. En ég hef leikið
i sviði I sex ár þannig að ég þekki sviðið betur,"
segir Björn. Hann segir að helsti munurinn liggi
í undirbúningnum. „Æfingatímabilið í sjónvarpi
og kvikmyndum er nánast ekki neitt, alla vega
fyrir leikarana. (leikhúsinu höfum við oftar en
ekki átta vikur til að stilla hópinn saman. En í
kvikmyndaumhverfi ertu alltaf að stilla sjálfan þig og
það er svo lítil hópvinna á undirbúningstímabilinu.
Það er það sem er svo sjarmerandi við leikhúsið.
Þar verða verkefnin svo sterk í upplifun fólksins sem
vinnur að þeim. En ( kvikmyndunum getur þú verið
að leika mjög stórt hlutverk en veist ekki hvernig
útkoman verður fyrr en þú horfir á það á tjaldinu.
Við leikararnir horfum ekki í gegnum linsuna og
vitum ekki hvað leikstjórinn er að hugsa, til dæmis
hvaða tónlist hann ætlar að setja undir og hvernig
hann ætlar að klippa senuna saman þannig að það
myndast allt önnur stemmning. Það er kannski í
þessu tvennu sem munurinn felst, undirbúningnum
annars vegar og svo stemmningunni hins vegar,"
segir Björn að lokum.
-kók
STÚDENTABLAÐIÐ